ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΩΝ

Η διδασκαλία του μαθήματος της συνίσταται από διαλέξεις, παρουσίαση κλινικών περιστατικών και εργαστηριακές ασκήσεις.

Οι παρουσίες στις εργαστηριακές ασκήσεις είναι υποχρεωτικές.

Οι παρουσίες στις διαλέξεις δεν είναι υποχρεωτικές.

Οι διαλέξεις περιλαμβάνουν παρουσιάσεις σε power point και όπου απαιτείται γίνεται προβολή video.

Υποστήριξη μαθησιακής διαδικασίας μέσω του ηλεκτρονικού εκπαιδευτικού περιβάλλοντος (e-Class) του Τμήματος Ιατρικής.

Το πρόγραμμα διαλέξεων και των εργαστηριακών ασκήσεων, οι μαθησιακοί στόχοι, η σχετική βιβλιογραφία, τα αρχεία παρουσίασης των διαλέξεων, το εκπαιδευτικό υλικό για τις εργαστηριακές ασκήσεις, όπως και όλες οι σχετικές με το μάθημα πληροφορίες αναρτώνται στη σελίδα του μαθήματος στο e-class

Επικοινωνία μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου και ηλεκτρονικής πλατφόρμας (e-class.uth.gr).

Η αξιολόγηση των φοιτητών γίνεται με γραπτές εξετάσεις στη διάρκεια της εξεταστικής περιόδου σύμφωνα με το πρόγραμμα. Οι γραπτές εξετάσεις περιλαμβάνουν:

-Ερωτήσεις σύντομης ανάπτυξης.

-Ερωτήσεις πολλαπλής επιλογής.

Τελικές προφορικές εξετάσεις μπορεί να γίνουν σε ειδικές περιπτώσεις, όπως οι φοιτητές με ειδικές μαθησιακές ή κινητικές δυσκολίες.

Ο τρόπος αξιολόγησης γνωστοποιείται στους φοιτητές στην έναρξη του μαθήματος και υπάρχει στις πληροφορίες του μαθήματος στο eclass.

Το μάθημα αποτελεί το βασικό υπόβαθρο για να γνωρίσουν και να κατανοήσουν οι φοιτητές τη φυσιολογική λειτουργία του αναπνευστικού, ανοσοποιητικού, ουροποιητικού, γαστρεντερικού και καρδιαγγειακού συστήματος του ανθρώπινου σώματος.

Η ύλη του μαθήματος αποβλέπει στην ενοποίηση των επιμέρους λειτουργιών των ανωτέρω συστημάτων, ώστε ο φοιτητής να έχει μία γενική εικόνα για τη θέση και το ρόλο τους στη συνολική λειτουργία του ανθρωπίνου σώματος.

Επίσης, παρέχει στο φοιτητή την απαραίτητη γνώση για τις φυσιολογικές αποκρίσεις και τις προσαρμογές του οργανισμού σε ακραία περιβάλλοντα και κάνει αναφορές στην κλινική φυσιολογία και στην παθοφυσιολογία. Με αυτή την έννοια το μάθημα αποτελεί τη βάση πάνω στην οποία ο φοιτητής θα εξοικειωθεί για τη θεμελιώδη σχέση της φυσιολογίας με την κλινική ιατρική.

Τέλος, στόχο του μαθήματος αποτελεί η κατανόηση από τους φοιτητές της σημασίας της ολοκληρωμένης και σε βάθος γνώσης της φυσιολογίας των συστημάτων που πραγματεύεται το παρόν μάθημα, ώστε να αποτελέσει την βάση που θα διευκολύνει τους νέους γιατρούς όλων των ειδικοτήτων να αφομοιώσουν τον εκτεταμένο όγκο νέων δεδομένων που προκύπτουν από την ταχύτατη εξέλιξη των επιστημών υγείας.

Με την επιτυχή ολοκλήρωση του μαθήματος ο φοιτητής / τρια θα είναι σε θέση να:

• Γνωρίζει τους μηχανισμούς λειτουργίας του αναπνευστικού, ανοσοποιητικού, ουροποιητικού, γαστρεντερικού και καρδιαγγειακού συστήματος του ανθρώπινου σώματος με ολοκληρωμένη και κριτική σκέψη.
• Κατανοεί πως τα επιμέρους αναφερθέντα συστήματα του οργανισμού και οι λειτουργίες αλληλοεπιδρούν μεταξύ τους ώστε να αποκτά μία συνολική και ολοκληρωμένη εικόνα για τη φυσιολογική λειτουργία του ανθρώπινου σώματος.
• Διακρίνει την κινητοποίηση των αντιρροπιστικών μηχανισμών σε περιπτώσεις διαταραχών της λειτουργίας των ανωτέρω συστημάτων και την πρόκληση παθολογικών καταστάσεων, όταν οι αντιρροπιστικοί μηχανισμοί δεν επαρκούν.
• Κάνει χρήση των γνώσεων που αποκτά για να κάνει υποθέσεις για τις διαταραχές και παθολογικές καταστάσεις που προκύπτουν από μία αλλαγή ή κατάργηση κάποιας φυσιολογικής λειτουργίας των ανωτέρω συστημάτων, να αναλύει τους μηχανισμούς και να αναγνωρίζει τους πιθανούς φαρμακευτικούς στόχους για την αντιμετώπιση των παθολογικών καταστάσεων, ώστε ο φοιτητής να αποκτά χρήσιμη και εφαρμόσιμη γνώση.

Γενικές Ικανότητες

Αναζήτηση, ανάλυση και σύνθεση δεδομένων και πληροφοριών, με τη χρήση και των απαραίτητων τεχνολογιών.

Προσαρμογή σε νέες καταστάσεις.

Λήψη αποφάσεων.

Αυτόνομη εργασία.

Ομαδική εργασία

Προαγωγή της ελεύθερης, δημιουργικής και επαγωγικής σκέψης.

Ενότητα 2: ΑΝΟΣΟΠΟΙΗΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ
2.1. Εισαγωγή στην Ανοσολογία. Κύτταρα που Διαμεσολαβούν τους Αμυντικούς Μηχανισμούς. Κυτταροκίνες.
• Εισαγωγή στην ανοσολογία.
• Ορισμός της έννοιας της ανοσίας.
• Αμυντικοί μηχανισμοί.
• Λεμφικοί ιστοί.
• Λειτουργίες λεμφικών ιστών.
• Τύποι ανοσιακής απάντησης.
• Κύτταρα τελεστές της ανοσιακής απάντησης.
 Ουδετερόφιλα.
 Ηωσινόφιλα.
 Βασεόφιλα.
 Μαστοκύτταρα.
 Μακροφάγα.
 Λεμφοκύτταρα.
• Κυτταροκίνες: παραγωγή-δράση-φυσιολογία.
• Χημειοκίνες.
2.2. Έμφυτη (μη προσαρμοστική) Ανοσία.
• Ορισμός και χαρακτηριστικά φυσικής ανοσίας.
• Φυσικοί και μηχανικοί φραγμοί όπως το δέρμα και οι βλεννογόνοι. Χημικοί και μικροβιακοί φραγμοί.
• Κυτταρικά στοιχεία, όπως τα ουδετερόφιλα, μακροφάγα και τα φυσικά κύτταρα φονείς.
• Παράγοντες του πλάσματος (συμπλήρωμα και πρωτεΐνες οξείας φάσης).
• Φλεγμονή – Στάδια φλεγμονής.
• Διαδικασία φαγοκυττάρωσης.
• Οψωνοποίηση.
• Ιντερφερόνες.
2.3. Αντιγόνα – Ανοσοσφαιρίνες.
• Αντιγόνα.
• Ανοσοσφαιρίνες – Αντισώματα.
 Δομή και ετερογένεια των ανοσοσφαιρινών.
 Βιολογική δράση των ανοσοσφαιρινών.
 Τα αποτελέσματα της δράσης των αντισωμάτων.
 Ανοσοποίηση και πολυκλωνικά αντισώματα.
 Παραγωγή και χρήση μονοκλωνικών αντισωμάτων.
2.4. Ειδική Ανοσολογική Άμυνα.
• Λεμφικοί ιστοί και όργανα.
• Χαρακτηριστικά και φάσεις της ειδικής ανοσιακής απάντησης.
• Στάδια ειδικής ανοσολογικής απάντησης.
 Συνάντηση και αναγνώριση του αντιγόνου από τα λεμφοκύτταρα.
 Λεμφοκυτταρική ενεργοποίηση.
 Επίθεση από τα ενεργοποιημένα λεμφοκύτταρα.
• Διαμεσολαβούμενη από αντιγόνα ή χημική ανοσία.
• Λειτουργίες Β λεμφοκυττάρων.
• Διαμεσολαβούμενη από κύτταρα ανοσία ή κυτταρική ανοσία.
• Τ λεμφοκύτταρα.
 Τύποι Τ λεμφοκυττάρων.
 Τ λεμφοκυτταρικοί υποδοχείς.
 Λειτουργίες Τ λεμφοκυττάρων.
• Τ κυτταροτοξικά λεμφοκύτταρα.
• Τ βοηθητικά λεμφοκύτταρα.
• Αμυντικοί μηχανισμοί καταπολέμησης μολυσμένων από ιούς κυττάρων και καρκινικών κυττάρων.
• Ρυθμιστικά Τ λεμφοκύτταρα.
• Αντιγονοπαρουσιαστικά κύτταρα.
• Αντιγονοπαρουσίαση.
• Απαρτίωση επίκτητης ανοσιακής απάντησης.
• Αλληλεπιδράσεις των Β και Τ λεμφοκυττάρων.
• Σύγκριση των Β και Τ λεμφοκυττάρων.
• Ανάπτυξη ανοσολογικής ανοχής.
• Ανοσολογική επιτήρηση εναντίον του καρκίνου.
• Πιθανές αιτίες αυτοάνοσης επίθεσης.
• Επιβλαβείς ανοσολογικές αποκρίσεις.
2.5. Φυσιολογία Αιμοποιητικού-Ανοσοποιητικού Συστήματος Βασισμένη σε Ιατρικά Περιστατικά.

Ενότητα 3: ΟΥΡΟΠΟΙΗΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ (ΝΕΦΡΟΙ)
3.1. Νεφροί: Λειτουργίες και Δομή. Ούρηση.
• Νεφρικές λειτουργίες.
• Σύντομη περιγραφή ουροποιητικού συστήματος.
• Δομή του νεφρώνα.
 Αγγειακό τμήμα του νεφρώνα.
 Σωληναριακό τμήμα του νεφρώνα.
 Σύγκριση παραμυελωδών και φλοιωδών νεφρώνων.
• Βασικές λειτουργίες νεφρώνων.
• Ούρηση.
3.2. Νεφρικές Διεργασίες.
• Σπειραματική διήθηση.
 Στιβάδες σπειραματικής μεμβράνης.
 Παρασπειραματική συσκευή.
 Δυνάμεις που εμπλέκονται στη σπειραματική διήθηση.
 Ρυθμός σπειραματικής διήθησης (GFR).
 Μηχανισμοί ρύθμισης του GFR.
• Σωληναριακή επαναρρόφηση.
 Διεπιθηλιακή μεταφορά.
 Επαναρρόφηση νατρίου.
 Σύστημα ρενίνης-αγγειοτενσίνης-αλδοστερόνης.
 Νατριουρητικά πεπτίδια.
 Επαναρρόφηση γλυκόζης.
 Μέγιστη σωληναριακή μεταφορά.
 Ωσμωτική – Υδατική διούρηση.
 Επαναρρόφηση αμινιξέων, ολιγοπεπτιδίων και πρωτεΐνης.
 Επαναρρόφηση νερού.
 Επαναρρόφηση ουρίας.
• Σωληναριακή έκκριση.
 Έκκριση ιόντων υδρογόνου.
 Έκκριση ιόντων καλίου.
 Μηχανισμοί έκκρισης του καλίου.
 Ρύθμιση έκκρισης του καλίου.
 Η σημασία της ρύθμισης της συγκέντρωσης του πλάσματος του καλίου.
3.3. Απέκκριση Ουσιών με τα Ούρα και Κάθαρση Πλάσματος.
• Ορισμός κάθαρσης πλάσματος από μία ουσία.
• Η χρήση της κάθαρσης για την εκτίμηση του ρυθμού της σπειραματικής διήθησης.
• Η χρήση της κάθαρσης για την εκτίμηση της νεφρικής ροής πλάσματος.
• Κλάσμα διήθησης.
• Συμπύκνωση και Αραίωση Ουρών.
 Ωσμωτική διαβάθμιση νεφρικού μυελού.
 Πολλαπλασιασμός αντιρροής στο νεφρικό μυελό.
 Μηχανισμός δράσης βασοπρεσίνης (ή αντιδιουρητικής ορμόνης).
 Ανταλλαγή αντιρροής στο νεφρικό μυελό.
3.4. Ισοζύγιο Υγρών και Ηλεκτρολυτών.
• Η έννοια του ισοζυγίου.
• Ιοντική σύσταση των κύριων διαμερισμάτων υγρών του σώματος.
• Ισοζύγιο υγρών.
 Ισοζύγιο ύδατος.
 Ισοζύγιο νατρίου.
 Άμυνα όγκου.
 Άμυνα τονικότητας.
• Διουρητικά.
• Θεραπείες νεφρικής ανεπάρκειας.
3.5. Οξεοβασική Ισορροπία.
• Ισορροπία οξέων – βάσεων.
• Ομοιόσταση pH.
• Συστήματα εξουδετέρωσης ιόντων υδρογόνου στο σώμα.
• Πηγές κέρδους και απώλειας ιόντων υδρογόνου.
• Νεφρικοί μηχανισμοί ρύθμισης οξέων-βάσεων.
• Διαχείριση διττανρθακικών.
• Κυτταρικά μοντέλα έκκρισης Η+.
• Φυσιολογικό ισοζύγιο οξέων και βάσεων.
• Ρυθμιστικά συστήματα οξεοβασικής ισορροπίας.
• Διαταραχές οξεοβασικής ισορροπίας.
 Αναπνευστική οξέωση
 Αναπνευστική αλκάλωση.
 Μεταβολική οξέωση
 Μεταβολική αλκάλωση.
• Αντιρροπούμενες διαταραχές της οξεοβασικής ισορροπίας.
• Μη αντιρροπούμενες διαταραχές της οξεοβασικής ισορροπίας.
Ενότητα 4: ΓΑΣΤΡΕΝΤΕΡΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ
4.1. Γενικές Αρχές της Πέψης.
• Λειτουργίες οργάνων γαστρεντερικού συστήματος.
• Ανατομία των διαφόρων τμημάτων του γαστρεντερικού συστήματος.
• Βασικές διεργασίες του γαστρεντερικού συστήματος.
• Δομή γαστρεντερικού τοιχώματος.
• Δομή λαχνών.
• Εντερικό νευρικό σύστημα (ΕΝΣ).
• Συνδέσεις νευρώνων στο ΕΝΣ.
• Ρύθμιση της πέψης.
• Μονοπάτια που ελέγχουν τις λειτουργίες του γαστρεντερικού συστήματος.
4.2. Στόμα, Φάρυγγας και Οισοφάγος.
• Στόμα.
• Μάσηση.
• Σίελος.
• Λειτουργίες σιέλου.
• Σιελογόνοι αδένες και έλεγχος έκκρισης σιέλου.
• Φάρυγγας και οισοφάγος.
• Κατάποση.
4.3. Στόμαχος.
• Ανατομία στομάχου.
• Λειτουργίες στομάχου.
• Κινητικότητα στομάχου.
• Παράγοντες που επηρεάζουν την κινητικότητα και το ρυθμό κένωσης του στομάχου.
• Έμετος.
• Γαστρικός βλεννογόνος και γαστρικοί αδένες.
• Τοιχωματικά κύτταρα.
 Μηχανισμός έκκρισης HCl.
 Λειτουργίες HCl.
• Γαστρικές εκκρίσεις.
• Έλεγχος έκκρισης γαστρικών υγρών.
• Προστασία του γαστρικού επιφανειακού επιθηλίου.
4.4. Παγκρεατικές και Χολικές Εκκρίσεις.
• Εκκρίσεις εξωκρινούς μοίρας του παγκρέατος.
 Παγκρεατικά ένζυμα.
 Υδατικό αλκαλικό διάλυμα.
• Ρύθμιση της παγκρεατικής έκκρισης.
• Πρόληψη παγκρεατικής αυτοπεψίας.
• Λειτουργίες ήπατος.
• Αιμάτωση ήπατος.
• Οργάνωση ήπατος.
• Παραγωγή χολής.
• Έκκριση χολής.
• Εντεροηπατική κυκλοφορία χολικών αλάτων.
• Λειτουργία χολικών αλάτων.
4.5. Λεπτό Έντερο.
• Κινητικότητα λεπτού εντέρου.
 Κατάτμηση και ανάμειξη.
 Μεταναστευτικό κινητικό σύμπλεγμα.
• Ειλεοτυφλικός σφιγτήρας.
• Απορροφητική επιφάνεια λεπτού εντέρου.
• Ένζυμα ψηκτροειδούς παρυφής.
• Πέψη και απορρόφηση υδατανθράκων.
• Πέψη και απορρόφηση πρωτεϊνών, πεπτιδίων και αμινοξέων.
• Πέψη και απορρόφηση λιπιδίων
• Απορρόφηση βιταμινών και μετάλλων.
• Σύνοψη της μετακίνησης υγρών και ηλεκτρολυτών στο έντερο.
• Ρύθμιση της εντερικής μεταφοράς ιόντων.
• Ανανέωση βλεννογόνου λεπτού εντέρου.
• Διάρροια.
4.6. Παχύ Έντερο.
• Ανατομία του παχέως εντέρου.
• Λειτουργίες του παχέως εντέρου.
• Κινητικότητα παχέως εντέρου.
• Αντανακλαστικό αφόδευσης.
 Δυσκοιλιότητα.
• Βακτηριακοί πληθυσμοί παχέως εντέρου.
4.7. Επισκόπηση των ορμονών του γαστρεντερικού συστήματος.
• Γαστρίνη.
• Εκκριματίνη.
• Χολοκυστοκινίνη.
• Ινσουλινοτρόπο πεπτίδιο εξαρτώμενο από τη γλυκόζη.

Ενότητα 5: ΚΑΡΔΙΑΓΓΕΙΑΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ
5.1. Δομή Καρδιακού Μυός.
• Μέρη του κυκλοφορικού συστήματος.
• Η καρδιά ως αντλία.
• Καρδιακές βαλβίδες.
• Τοιχώματα της καρδιάς.
• Καρδιακές μυϊκές ίνες.
• Περικαρδικός σάκος.
5.2. Ηλεκτρική Δραστηριότητα της Καρδιάς.
• Καρδιακά μυϊκά κύτταρα
 Συσταλτά κύτταρα.
 Αυτορρυθμιστικά κύτταρα.
• Βηματοδότηση της καρδιάς.
• Δυναμικά βηματοδότη και δυναμικά ενεργείας.
• Φυσιολογική λειτουργία του συστήματος βηματοδότη της καρδιάς.
• Ανώμαλη λειτουργία του συστήματος βηματοδότη της καρδιάς.
• Μετάδοση καρδιακής διέγερσης.
• Χρονική συσχέτιση μεταξύ δυναμικού ενεργείας και ακολουθούμενης σύσπασης-χάλασης ενός μυοκαρδιακού κυττάρου.
• Ζεύξη διέγερσης-συστολής καρδιακού μυός και ο ρόλος των ιόντων ασβεστίου.
• Η ανερέθιστη περίοδος της καρδιάς.
5.3. Ηλεκτροκαρδιογράφημα (ΗΚΓ).
• Απαγωγές του ΗΚΓ.
• Συσχέτιση επαρμάτων του ΗΚΓ με συγκεκριμένα γεγονότα του καρδιακού κύκλου.
• Παθολογικά ευρήματα καρδιακού ρυθμού, καρδιακής συχνότητας και βλαβών του μυοκαρδίου.
5.4. Μηχανικά Γεγονότα του Καρδιακού Κύκλου.
• Καρδιακός κύκλος.
 Διαστολικές φάσεις.
 Συστολή.
• Καρδιακοί ήχοι.
• Καρδιακά φυσήματα.
5.5. Η Καρδιακή Παροχή και η Ρύθμιση της.
• Καρδιακή παροχή.
 Ορισμός.
 Παράγοντες που καθορίζουν την καρδιακή παροχή.
• Ρύθμιση καρδιακής συχνότητας.
• Ρύθμιση όγκου παλμού.
• Νόμος Frank-Starling.
• Ενδοτικότητα.
• Καρδιακή ανεπάρκεια.
5.6. Συστηματική Κυκλοφορία. Μικροκυκλοφορία και Λεμφικό Σύστημα.
• Αιμάτωση καρδιακού μυός.
 Στεφανιαία κυκλοφορία.
 Στεφανιαία νόσος
 Έμφραγμα του μυοκαρδίου.
-Σπασμός στεφανιαίων αγγείων.
-Αθηροσκλήρωση.
-Θρομβοεμβολή.
• Πίεση, ροή και αντιστάσεις.
• Αρτηρίες.
 Χαρακτηριστικά αρτηριών.
 Αρτηριακή πίεση αίματος.
 Μέση αρτηριακή πίεση.
 Μέτρηση πίεσης αίματος.
• Αρτηρίδια.
 Χαρακτηριστικά αρτηριδίων.
 Τοπικό ρυθμιστικό σύστημα.
 Εξωγενές σύστημα ελέγχου.
• Τριχοειδή.
 Χαρακτηριστικά τριχοειδών.
 Ανατομία του τριχοειδικού δικτύου.
 Ταχύτητα αιματικής ροής στα τριχοειδή.
 Ο ρόλος των προτριχοειδικών σφιγκτήρων.
 Διάχυση μέσω του τριχοειδικού τοιχώματος.
 Παράγοντες που επηρεάζουν τη διάχυση στα τριχοειδή.
 Μαζική ροή μέσω του τριχοειδικού τοιχώματος.
 Δυνάμεις που επηρεάζουν τη μαζική ροή.
• Φλέβες.
 Χαρακτηριστικά φλεβών.
 Καθοριστικοί παράγοντες της φλεβικής πίεσης.
 Ορισμός της φλεβικής επιστροφής.
 Παράγοντες που επηρεάζουν τη φλεβική επιστροφή.
• Ανατομική και σημασία του λεμφικού συστήματος.
5.7. Η πίεση του αίματος.
• Πίεση αίματος.
• Παράγοντες που καθορίζουν τη μέση αρτηριακή πίεση.
• Βραχυπρόθεσμοι ρυθμιστικοί μηχανισμοί.
 Αντανακλαστικά τασεοϋποδοχέων.
 Άλλα αντανακλαστικά και αποκρίσεις.
• Μακροπρόθεσμοι ρυθμιστικοί μηχανισμοί.
• Υπέρταση.
• Κυκλοφορική καταπληξία.

ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑΚΕΣ ΚΑΙ ΦΡΟΝΤΗΣΤΗΡΙΑΚΕΣ ΑΣΚΗΣΕΙΣ

Άσκηση 1η: Σπιρομέτρηση – Ροομέτρηση – Παλμική Οξυμετρία – Μέτρηση eCO.
• Σύντομη περιγραφή της κάθε εξέτασης με προβολή video.
• Διενέργεια σπιρομέτρησης, ροομέτρησης, παλμικής οξυμετρίας και μέτρησης μονοξειδίου του άνθρακα (CO) στον εκπνεόμενο αέρα στο εργαστήριο.
• Ερμηνεία φυσιολογικών και παθολογικών ευρημάτων των παραπάνω εξετάσεων.

Άσκηση 2η: Φυσιολογία του ουροποιητικού συστήματος βασισμένη σε κλινικά περιστατικά.
• Συζήτηση κλινικού περιστατικού.

Άσκηση 3η: Φυσιολογία του γαστρεντερικού συστήματος βασισμένη σε κλινικά περιστατικά.
• Συζήτηση κλινικού περιστατικού.

Άσκηση 4η: Αρτηριακή πίεση – Ακρόαση καρδιάς.
• Σύντομη περιγραφή της ακρόασης της καρδιάς και της μέτρησης της αρτηριακής πίεσης.
• Video.
• Ακρόαση καρδιακών τόνων στο εργαστήριο.
• Μέτρηση αρτηριακής πίεσης στο εργαστήριο και καταγραφή συστολικής, διαστολικής, μέσης αρτηριακής πίεσης και πίεσης παλμού.

Άσκηση 5η: Ηλεκτροκαρδιογράφημα (ΗΚΓ).
• Σύντομη περιγραφή ΗΚΓ 12 απαγωγών.
• Λήψη ΗΚΓ στο εργαστήριο.
• Μέτρηση καρδιακής συχνότητας.
• Επάρματα κολπικής και κοιλιακής εκπόλωσης.
• Μέτρηση διαστημάτων στο σύστημα ηλεκτρικής αγωγιμότητας της καρδιάς.
• Φυσιολογικά και παθολογικά ευρήματα καρδιακού ρυθμού.

Προτεινόμενα συγγράμματα:  

1. HUMAN PHYSIOLOGY • Fundamentals • First edition

Carrie E. Mahoney (Editor English Edition)

Copyright © 2023 Edi.Ermes s.r.l. – Milan (Italy)

ISBN 978-88-7051-653-1

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΡΑΣ

2. Guyton and Hall Textbook of Medical Physiology, 14th Edition, ELSEVIER 2020

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΡΑΣ

Άλλα συγγράμματα στα Ελληνικά

 Ganong’s Ιατρική Φυσιολογία

Συγγραφείς: Barett K.

Εκδόσεις: BROKEN HILL PUBLISHERS LTD

Vander’s Φυσιολογία του Ανθρώπου – Οι μηχανισμοί του Σώματος,

Συγγραφείς: Widmaier E., Raff H. Strang K.

Εκδόσεις: BROKEN HILL PUBLISHERS LTD