Γ. Νταλέκος -Ε. Ρηγοπούλου – Κ. Μακαρίτσης – Κ. Ζάχου – Γ. Ντάιος -Ν. Γατσέλης-  Α. Καψωριτάκης –- Ζ. Δανιήλ – Ι. Πανταζόπουλος – Α. Κωτσάκης- Ε. Σαλούστρος -Φ. Κοΐνης- Α. Μπαργιώτα – Γ. Ευφραιμίδης – Χ. Κατσιάρη  – Θ. Ελευθεριάδης  -Δ. Μπόγδανος – Ν. Γιαννακούλας  – Α. Μανωλάκης

ΔΙΑΛΕΞΕΙΣ ΑΠΟ ΑΜΦΙΘΕΑΤΡΟΥ

Γ. Νταλέκος  – Ε. Ρηγοπούλου – Κ. Μακαρίτσης – Κ. Ζάχου – Γ. Ντάιος – Ν. Γατσέλης -Α. Καψωριτάκης –  Ζ. Δανιήλ – Κ. Γουργουλιάνης – Ι. Πανταζόπουλος- Δ. Μπόγδανος- Α. Μανωλάκης

Microsoft software (Power Point) is used to deliver the lessons.

The Library has the necessary textbooks for the course. Students also have access to international scientific databases (PubMed), which the Library has.

Όλες οι παραδόσεις των μαθημάτων γίνονται με προβολή μέσω υπολογιστή χρησιμοποιώντας το Power Point. Οι ως άνω διαλέξεις των μαθημάτων είναι αναρτημένες στους ιστοτόπους της Ιατρικής Σχολής (eclass) και της Πανεπιστημιακής Παθολογικής Κλινικής με ελεύθερη πρόσβαση από τους φοιτητές της Ιατρικής Σχολής. Επίσης χρησιμοποιούνται ηλεκτρονικοί δίσκοι (CD-DVD) που αφορούν στη διδασκαλία του κλινικού Φροντιστηρίου. Τέλος το Email του υπευθύνου του μαθήματος αλλά και των λοιπών διδασκόντων μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την επικοινωνία μεταξύ φοιτητών και διδασκόντων και οι φοιτητές προτρέπονται να χρησιμοποιούν και αυτή τη μέθοδο επικοινωνίας. Επίσης πληροφορίες ή ανακοινώσεις που αφορούν στο μάθημα αναρτώνται στους ιστοτόπους της Ιατρικής Σχολής (eclass) και της Πανεπιστημιακής Παθολογικής Κλινικής με ελεύθερη πρόσβαση από τους φοιτητές της Ιατρικής Σχολής.

Τέλος, διατίθεται ειδικό ερωτηματολόγιο στους φοιτητές στο τέλος του εξαμήνου διδασκαλίας του μαθήματος, έτσι ώστε να υπάρχει αξιολόγηση από τους φοιτητές εκάστου εκ των διδασκόντων, αφενός για κάθε μία από τις παραδόσεις των 2ώρων μαθημάτων (2 φορές/εβδομαδιαίως) και αφετέρου για κάθε ένα από τα 2ωρα κλινικά φροντιστήρια (2 φορές/ εβδομαδιαίως). Επίσης προτρέπονται οι φοιτητές να εκφράσουν την άποψή τους για τη συνολική εκπαιδευτική διαδικασία του μαθήματος και ενδεχόμενες προτεινόμενες αλλαγές.

Τα αποτελέσματα των ανωτέρω απαντήσεων του ερωτηματολογίου αξιοποιούνται  κατάλληλα με στόχο τη βελτίωση της εκπαιδευτικής διαδικασίας για το συγκεκριμένο μάθημα.

Target 

Η Παθολογία Ι διδάσκεται στο 6ο εξάμηνο στα πλαίσια του μαθήματος της Παθολογίας και συμπληρώνεται από τη Παθολογία ΙΙ η οποία διδάσκεται στο 7ο εξάμηνο. Η διδασκαλία της Παθολογίας Ι έχει ως στόχο τη γνώση και απόκτηση εμπειρίας στις νοσολογικές οντότητες της Παθολογίας, Λοιμώξεις – Καρδιαγγειακά νοσήματα -Νοσήματα Αναπνευστικού – Νοσήματα Γαστρεντερικού – Νοσήματα Ήπατος – Χοληφόρων – Παγκρέατος.

Objective purposes 

Οι αντικειμενικοί σκοποί του μαθήματος μπορούν να εξειδικευτούν ως ακολούθως:

• Η απόκτηση συστηματικής γνώσης των κύριων νοσολογικών οντοτήτων (νοσημάτων και κλινικών συνδρόμων). Ο φοιτητής πρέπει να γνωρίζει τους ορισμούς όπου απαιτείται, την επιδημιολογία, την παθογένεια, τη φυσική ιστορία (τρόπους εισβολής, συμπτώματα, αντικειμενικά σημεία, εργαστηριακά και απεικονιστικά ευρήματα), τον τρόπο διαγνώσεως, τις επιπλοκές, την πρόγνωση και αδρά την αντιμετώπιση των επιμέρους νόσων της Παθολογίας.
• Η απόκτηση εμπειρίας παρά την κλίνη του ασθενούς σχετικά με τα συμπτώματα, τα ευρήματα της αντικειμενικής εξέτασης, τα κατάλληλα για το πιθανό νόσημα εργαστηριακά και απεικονιστικά ευρήματα.
• Η κριτική αξιολόγηση των ως άνω ευρημάτων ενός εκάστου και του συνδυασμού τους και η εφαρμογή τους στη διάγνωση.

Conditions 

• Για να παρακολουθήσει ο φοιτητής το μάθημα της Παθολογίας κατά τρόπο αποδοτικό θα πρέπει να έχει τις γνώσεις του συνόλου των μαθημάτων των προηγούμενων πέντε εξαμήνων. Αυτό ισχύει ανεξάρτητα από τις απαιτήσεις του κανονισμού του προγράμματος σπουδών που καθορίζουν τα προαπαιτούμενα μαθήματα. Για την αποδοχή των φοιτητών στην παρακολούθηση και τις εξετάσεις του μαθήματος εφαρμόζεται βεβαίως ο κανονισμός του Ιατρικού Τμήματος. Οι γνώσεις όμως των προηγούμενων πέντε εξαμήνων ανταποκρίνονται σε συνθήκες κανονικής φοίτησης και οδηγούν στο μέγιστο όφελος του φοιτητή από την παρακολούθηση του μαθήματος της Παθολογίας.
• Ορισμένες γνώσεις μαθημάτων των δυόμισι πρώτων ετών έχουν στενή αλληλεξάρτηση και συμπλέκονται με την περιγραφή νοσημάτων και καταστάσεων του μαθήματος της Παθολογίας. Οι γνώσεις αυτές αποτελούν μέρος της διδακτέας και εξεταστέας ύλης της Παθολογίας και σημειώνονται με σαφήνεια στις απαιτούμενες γνώσεις του μαθήματος.

Διάρθρωση των γνώσεων που πρέπει να αποκτήσει ο φοιτητής στο μάθημα της Παθολογίας 

• Οι γνώσεις που πρέπει να αποκτήσει ο φοιτητής στο μάθημα της Παθολογίας όπως αναλύονται παρακάτω δεν είναι προσαρμοσμένες σε συγκεκριμένο βιβλίο Παθολογίας και ο φοιτητής μπορεί να τις αναζητήσει σε βιβλία της επιλογής του. Τα κεφάλαια της Παθολογίας που το Πανεπιστήμιο έχει εκδώσει σε σημειώσεις, αποτελούν επιπρόσθετο σημαντικό βοήθημα για το φοιτητή.
• Οι απαιτούμενες γνώσεις έχουν διαστρωματωθεί σε τέσσερεις κατηγορίες: πολύ σημαντικές, σημαντικές, επιθυμητές και στοιχειώδεις. Η διαστρωμάτωση έγινε με τα εξής κριτήρια: (1) Τη συχνότητα των νοσημάτων στον Ελληνικό πληθυσμό, (2) τη σημασία τους στην κατανόηση ευρύτερων γνωστικών πεδίων της Ιατρικής, (3) τη χρησιμότητά τους ως εφόδιο ανεξάρτητα από την ειδικότητα που θα ακολουθήσει ο φοιτητής στο μέλλον και (4) επικαλύψεις με άλλα προπτυχιακά κλινικά μαθήματα.
• Η διαστρωμάτωση αυτή έγινε για να βοηθηθεί ο φοιτητής στη μελέτη του και δεν πρέπει να παρερμηνευθεί ότι οι πολύ σημαντικές γνώσεις αρκούν για την επιτυχία. Στην πραγματικότητα οι σημαντικές δεν διαφέρουν από τις πολύ σημαντικές γνώσεις παρά μόνον ως προσέγγιση στη μελέτη τους από τον φοιτητή. Η έννοια των επιθυμητών γνώσεων δεν πρέπει να εκληφθεί ως προαιρετική απόκτηση αυτών των γνώσεων αλλά ως επικέντρωση στα πλέον ουσιώδη στοιχεία των σχετικών κεφαλαίων.

Skills – gaining experience 

• Η απάντηση εμπειρίας επιτυγχάνεται με άσκηση (φροντιστηριακό μάθημα) των φοιτητών σε μικρές ομάδες υπό την καθοδήγηση εκπαιδευτή. Γίνεται προσπάθεια οι ομάδες να έχουν το μικρότερο δυνατό αριθμό φοιτητών και εν πάσει περιπτώσει να μην υπερβαίνουν τον αριθμό εννέα (9). Η άσκηση γίνεται σε θαλάμους και σε προεπιλεγμένους από τον εκπαιδευτή ασθενείς σε όλο το φάσμα της Εσωτερικής Παθολογίας στην Παθολογική Κλινική του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας.
• Στην άσκηση αυτή ο φοιτητής έρχεται σε άμεση επαφή με πραγματικά περιστατικά και αποκτά εμπειρία στα ακόλουθα:

– Επεκτείνει και βελτιώνει την ικανότητά του να λαμβάνει ιστορικό, να διακρίνει τα σημαντικά στοιχεία και να τα αξιολογεί.

– Βελτιώνει τις ικανότητές του στην αντικειμενική εξέταση και του δίδεται η ευκαιρία να εξοικειωθεί με ποικιλία αντικειμενικών ευρημάτων καθώς και στην αξιολόγησή τους.

– Μαθαίνει να αναγνωρίζει και να κωδικοποιεί τα προβλήματα του ασθενούς, όπως προκύπτουν από το ιστορικό και την αντικειμενική εξέταση και να τα εμπλουτίζει με βάση τις βασικές αιματολογικές, βιοχημικές και ακτινολογικές εξετάσεις.

– Μαθαίνει την τεχνική της διαφορικής διαγνώσεως. Κωδικοποιεί τα διαγνωστικά ενδεχόμενα με βάση το ιστορικό, την αντικειμενική εξέταση και τις βασικές εξετάσεις, εξοικειώνεται με την κατάστρωση σχεδίου διαφορικής διαγνώσεως που περιλαμβάνει τις απαραίτητες μικροβιολογικές, αιματολογικές, βιοχημικές, απεικονιστικές και παρακλινικές εξετάσεις, τις οποίες μαθαίνει να αξιολογεί.

– Αποκτά εμπειρία ώστε με την αξιολόγηση του συνόλου των ευρημάτων να μπορεί να θέτει την τελική διάγνωση του ασθενούς και να σχεδιάζει τη θεραπευτική προσπέλαση.

• Από τεχνικής πλευράς το μάθημα αυτό ακολουθεί την ακόλουθη γενική πορεία, η οποία βεβαίως προσαρμόζεται ανάλογα με τις ιδιαιτερότητες του κάθε ασθενούς.

– Οι φοιτητές (συνήθως ανά δύο) λαμβάνουν ένα πλήρες ιστορικό του ασθενούς και εκτελούν μια πλήρη αντικειμενική εξέταση. Με τη βοήθεια του εκπαιδευτή γίνεται κριτική αξιολόγηση των στοιχείων του ιστορικού καθώς και των ευρημάτων της αντικειμενικής εξέτασης. Με τον τρόπο αυτό οι φοιτητές αποκτούν άμεση εμπειρία των κυριότερων συμπτωμάτων όπως τα περιγράφει ο ασθενής και τα αξιολογούν λαμβάνοντας υπόψη τον τρόπο εμφανίσεως, τη διάρκεια, την ένταση, την ποιότητα και άλλες παραμέτρους. Επίσης αποκτούν εμπειρία στην αντικειμενική εξέταση. Συγκεκριμένα ασκούνται σε μία γνωστή από την Προπαιδευτική Παθολογία σειρά που γίνεται η εξέταση, στη διαπίστωση των διαφόρων ευρημάτων καθώς και στην αξιολόγησή τους.

– Με βάση το ιστορικό, τα ευρήματα της αντικειμενικής εξέτασης και τη βοήθεια του εκπαιδευτή οι φοιτητές κωδικοποιούν τα κύρια προβλήματα του ασθενούς και τα κύρια διαγνωστικά ενδεχόμενα.

– Ακολούθως γίνεται αξιολόγηση των ευρημάτων των απλών εργαστηριακών εξετάσεων (γενική αίματος, Τ.Κ.Ε., γενική ούρων, βιοχημικές εξετάσεις ρουτίνας) σε συνάρτηση με το ιστορικό και τα αντικειμενικά ευρήματα και όπου είναι δυνατόν περιορίζεται το εύρος της διαφορικής διάγνωσης.

– Στη συνέχεια με βάση τα διαγνωστικά ενδεχόμενα συζητούνται οι ιδιαίτερες μικροβιολογικές, αιματολογικές, βιοχημικές, απεικονιστικές και παρακλινικές εξετάσεις που απαιτούνται για τη διερεύνηση του ασθενούς.

– Εφόσον τα αποτελέσματα της διερεύνησης αυτής είναι διαθέσιμα αξιολογούνται με τη βοήθεια του εκπαιδευτή και οι φοιτητές οδηγούνται στη διάγνωση της νόσου για την οποία εισήλθε στο νοσοκομείο ο ασθενής.

– Τέλος ανάλογα με την περίπτωση και εφόσον υπάρχει οριστική διάγνωση συζητούνται τα θεραπευτικά ενδεχόμενα.

• Η όλη διαδικασία της αξιολογήσεως των ποικίλων ευρημάτων και της διαφορικής διαγνώσεως στηρίζεται στην τεκμηριωμένη ιατρική προσέγγιση (evidence based medicine).
• Η επιλογή των ασθενών από τον εκπαιδευτή γίνεται με δύο κριτήρια: (α) το πρόγραμμα διαλέξεων και (β) την νοσηλεία ασθενών με διδακτικό ενδιαφέρον ανεξαρτήτως του προγράμματος των διαλέξεων. Βεβαίως η διεξοδικότητα και η εμβάθυνση στα περιστατικά αυξάνεται με το χρόνο. Τα περιστατικά που επιλέγονται πρέπει να είναι συνήθη νοσήματα και καταστάσεις μεγάλου κλινικού ενδιαφέροντος. Κατωτέρω παρατίθεται πίνακας νοσημάτων ή συνδρόμων/συμπτωμάτων στα οποία πρέπει να αποκτήσει εμπειρία ο φοιτητής με στόχο να έρθει σε επαφή με μία τουλάχιστον περίπτωση ασθενούς με τα νοσήματα αυτά κατά τη διάρκεια του ακαδημαϊκού έτους.

Νοσήματα, ή σύνδρομα στα οποία πρέπει να αποκτήσει εμπειρία ο φοιτητής

•  Παρατεινόμενο εμπύρετο

•  Λοιμώδη νοσήματα (π.χ. μελιταίος πυρετός, λοιμώδης ενδοκαρδίτιδα,   λεπτοσπείρωση, μηνιγγίτιδα, λεϊσμανίαση, βαρεία σήψη από κοινά μικρόβια κλπ)

•  Βρογχικό άσθμα

•  Χρόνια Αποφρακτική Πνευμονοπάθεια

•  Πνευμονία

•  Πλευρίτιδα ή πλευριτική συλλογή
•  Pulmonary embolism

•  Καρδιακή ανεπάρκεια – Κολπική μαρμαρυγή
•  Στεφανιαία νόσος

•  Περικαρδίτιδα
•  Αρτηριακή υπέρταση – Αγγειακά Εγκεφαλικά Επεισόδια

•  Αιμορραγία ανωτέρου κατωτέρου πεπτικού

•  Ιδιοπαθείς φλεγμονώδεις νόσοι του εντέρου

•  Ίκτερος

•  Ηπατίτιδες

•  Κίρρωση ήπατος

•  Ασκιτική συλλογή

•  Οξεία χολοκυστίτιδα ή χολαγγειίτιδα

• Οξεία παγκρεατίτιδα

General Skills

The course aims to:

• Search, analysis and synthesis of data and information, using the necessary technologies
• Decision making
• Autonomous work
• Teamwork
• Work in an interdisciplinary environment
• Promotion of free, creative and inductive thinking

1. Λοιμώδη νοσήματα
1.1. Πολύ σημαντικές γνώσεις
1.1.1. Η έννοια των παθογόνων μικροοργανισμών, της λοιμογόνου δυνάμεώς τους και των ευκαιριακών λοιμώξεων.
1.1.2. Ταξινόμηση βακτηρίων και παθογενετικοί μηχανισμοί βακτηριακών λοιμώξεων (ιδιαίτερα είσοδος και αποικισμός, διείσδυση, πολλαπλασιασμός, παράκαμψη αμυντικών μηχανισμών).
1.1.3. Πρόκληση κλινικής νόσου: Τοξίνες, πολλαπλασιασμός βακτηρίων, αντίδραση του οργανισμού.
1.1.4. Ποιες είναι οι ομάδες (και υποομάδες όπου υπάρχουν) των αντιβακτηριακών φαρμάκων (αντιβιοτικά). Ποιοι είναι οι βασικοί μηχανισμοί δράσεώς τους, ποιοι οι μηχανισμοί αντοχής και με ποιους μηχανισμούς αναπτύσσεται αντοχή.
1.1.5. Η σημασία της ευαισθησίας των βακτηρίων και αξιολόγηση των δοκιμασιών ευαισθησίας in vitro. Σημασία της ανοσολογικής κατάστασης του ασθενούς και της εντοπίσεως της λοίμωξης. Αρχές στις οποίες βασίζεται η συνδυασμένη χημειοθεραπεία των λοιμώξεων.
1.1.6. Κύριες ομάδες αντιβακτηριακών φαρμάκων, τρόποι δράσεως, κύριες παρενέργειες.
1.1.7. Κλινικές εφαρμογές των επιμέρους αντιβιοτικών και ομάδων αντιβιοτικών.
1.1.8. Ταξινόμηση των ιών και παθογενετικοί μηχανισμοί ιογενών λοιμώξεων (κυτταρική προσκόλληση, είσοδος στα κύτταρα αναπαραγωγής, διασπορά)
1.1.9. Ποια είναι τα κύρια αντιϊκά φάρμακα (πλην των αντιρετροϊκών) πως δρουν και ποιες οι κύριες κλινικές ενδείξεις τους.
1.1.10. Γενική μορφολογική κατάταξη των μυκήτων. Ποια είναι τα κύρια φάρμακα που χρησιμοποιούνται στη συστηματική θεραπεία των μυκητιάσεων. Ποιος είναι ο μηχανισμός δράσεώς τους και οι κύριες κλινικές εφαρμογές.
1.1.11. Παράσιτα (πρωτόζωα και έλμινθες): Ταξινόμηση, παθογενετικοί μηχανισμοί λοιμώξεως και ανοσολογική απάντηση.
1.1.12. Λοιμώξεις σε άτομα με διαταραχές αμυντικών μηχανισμών και ιδιαίτερα ατόμων με έκπτωση της χυμικής και κυτταρικής ανοσίας.
1.1.13. Εμβόλια ενηλίκων, (ποια είναι, και ποιες οι ενδείξεις, οι αντενδείξεις, και οι επιπλοκές) και παθητική ανοσοποίηση.
1.1.14. Λοιμώξεις από τον ιό του ζωστήρα-ανεμευλογιάς: Επιδημιολογία, τρόποι μεταδόσεως, παθογένεια, κλινική εικόνα και επιπλοκές ανεμευλογιάς. Παθογένεια, κλινική εικόνα, ειδικές εντοπίσεις και επιπλοκές ζωστήρα. Προφύλαξη και θεραπεία των λοιμώξεων από τον ιό του ζωστήρα-ανεμευλογιάς.
1.1.15. Λοιμώξεις από τον ιό Epstein Barr: Επιδημιολογία, τρόπος μετάδοσης, παθογένεια, κλινικές εικόνες και ιδιαίτερα η κλινική εικόνα της λοιμώδους μονοπυρηνώσεως, εργαστηριακά ευρήματα, παραγόμενα αντισώματα και διάγνωση της νόσου. Η σημασία του ιού στην ανάπτυξη νεοπλασμάτων.
1.1.16. Λοιμώξεις από κυτταρομεγαλοϊό: Επιδημιολογία, τρόποι μετάδοσης, το σύνδρομο της μονοκυττάρωσης από κυτταρομεγαλοϊό, λοιμώξεις από κυτταρομεγαλοϊό σε ανοσοκατεσταλμένους. Διάγνωση και θεραπεία των λοιμώξεων από κυτταρομεγαλοϊό.
1.1.17. Γρίππη. Στοιχεία ιολογίας (τύποι ιών), επιδημιολογία, τρόποι μετάδοσης, κλινική εικόνα, επιπλοκές, διάγνωση, πρόληψη και αντιμετώπιση της νόσου.
1.1.18. Ρετροϊκές λοιμώξεις γενικά και λοιμώξεις από τον ιό της ανθρώπινης ανοσοανεπάρκειας (HIV): Στοιχεία ιολογίας, τρόποι μετάδοσης και επιδημιολογία, στοιχεία παθογένειας, κλινική πορεία της λοιμώξεως (οξύ σύνδρομο, ασυμπτωματική λοίμωξη, πρώιμη συμπτωματική λοίμωξη και συστηματικές εκδηλώσεις). Στις τελευταίες περιλαμβάνεται η νευρολογική νόσος, οι δευτερογενείς λοιμώξεις, τα νεοπλάσματα και άλλες εκδηλώσεις. Διάγνωση ( μεθοδολογία και εφαρμογή της).
1.1.19. Πνευμονιοκοκκικές λοιμώξεις. Στοιχεία μικροβιολογίας, παθογένεια, είδη λοιμώξεων με τις αντίστοιχες κλινικές εικόνες και θεραπεία.
1.1.20. Στρεπτοκοκκικές λοιμώξεις. Στοιχεία μικροβιολογίας και ταξινόμηση στρεπτόκοκκων, επιδημιολογία και περιγραφή των κλινικών μορφών των λοιμώξεων (οστρακιά, φαρυγγίτιδα, ερυσίπελας κλπ). Επιπλοκές και θεραπεία.
1.1.21. Σταφυλοκοκκικές λοιμώξεις. Στοιχεία μικροβιολογίας, παθογένεια, ευπαθείς πληθυσμοί, μορφές σταφυλοκοκκικών λοιμώξεων και θεραπεία.
1.1.22. Λοιμώξεις από Gram (-) εντερικά βακτήρια: Στοιχεία μικροβιολογίας και παθογένειας των σχετικών λοιμώξεων.
1.1.23. Λοιμώξεις από E. Coli: Επιδημιολογία, κλινικές μορφές της λοιμώξεως, διάγνωση και θεραπεία
1.1.24. Μη τυφοειδικές σαλμονελώσεις. Στοιχεία μικροβιολογίας, επιδημιολογία, κλινικά σύνδρομα, διάγνωση και θεραπεία.
1.1.25. Βρουκελλώσεις. Στοιχεία μικροβιολογίας, επιδημιολογίας, κλινικά σύνδρομα, διάγνωση και θεραπεία
1.1.26. Φυματίωση : Στοιχεία μικροβιολογίας, επιδημιολογία, στοιχεία παθογένειας (έμφυτη και επίκτητη ανοσία, αρχική βλάβη, μεταπρωτοπαθής φυματίωση). Περιγραφή της κλινικής εικόνας και της πορείας της πρωτοπαθούς και μεταπρωτοπαθούς φυματίωσης. Διάγνωση της πνευμονικής φυματίωσης. Δοκιμασία φυματίνης (αρχή της δοκιμασίας, αξιολόγηση). Ανεργία έναντι της φυματίνης και καταστάσεις ανεργίας. Περιγραφή των εξωπνευμονικών μορφών φυματιώσεως. Αντιφυματικά φάρμακα, αρχές που προσδιορίζουν τη χορήγησή τους και παρενέργειες. Η σημασία του εμβολίου BCG και χημειοπροφύλαξη.
1.1.27. Λεϊσμανιάσεις. Στοιχεία μικροβιολογίας και επιδημιολογίας, τρόποι μεταδόσεως, κλινική εικόνα και επιπλοκές, διάγνωση και θεραπεία της σπλαχνικής λεϊσμανιάσεως.
1.2. Σημαντικές γνώσεις
1.2.1. Φυσιολογικές χλωρίδες στοματικής κοιλότητας και εντέρου
1.2.2. Αμυντικοί μηχανισμοί έναντι των λοιμώξεων
1.2.3. Επιφανειακοί, φυσικοί και χυμικοί φραγμοί, μη ειδική άμυνα, ειδικοί ανοσολογικοί μηχανισμοί.
1.2.4. Ερυθρά: Στοιχεία επιδημιολογίας, τρόποι μετάδοσης, κλινική εικόνα και επιπλοκές (ειδικότερα σε εγκύους), διάγνωση, προφύλαξη.
1.2.5. Ιλαρά: Επιδημιολογία, παθογένεια, τρόποι μετάδοσης, κλινική εικόνα και επιπλοκές, διάγνωση, αντιμετώπιση και προφύλαξη.
1.2.6. Επιδημική παρωτίτιδα. Επιδημιολογία, τρόποι μετάδοσης, κλινική εικόνα, επιπλοκές, αντιμετώπιση και πρόληψη.
1.2.7. Λοιμώξεις από μηνιγγιτιδόκοκκο. Στοιχεία μικροβιολογίας, επιδημιολογία, η έννοια της φορείας και ευπαθή άτομα, τρόπος μετάδοσης, παθογένεια, προκαλούμενα κλινικά σύνδρομα, επιπλοκές, θεραπεία και πρόληψη.
1.2.8. Λεγεωνελλώσεις. Στοιχεία μικροβιολογίας και επιδημιολογίας τρόπος μετάδοσης, κλινικές εκδηλώσεις, διάγνωση, θεραπεία.
1.2.9. Λοιμώξεις από εντερικά Gram (-) βακτηρίδια εκτός της E. Coli: Ποιά βακτηρίδια ανήκουν στην κατηγορία αυτή και τί λοιμώξεις προκαλούν.
1.2.10. Λοιμώξεις από ψευδομονάδες. Επιδημιολογικά στοιχεία, κλινικά σύνδρομα, διάγνωση και θεραπεία.
1.2.11. Σιγκελλώσεις. Στοιχεία μικροβιολογίας, επιδημιολογία και παθογένεια, κλινικές εκδηλώσεις, θεραπεία και πρόληψη.
1.2.12. Καμπυλοβακτηριώσεις: Στοιχεία μικροβιολογίας, τρόποι μετάδοσης, κλινικό φάσμα εκδηλώσεων, διάγνωση και θεραπεία.
1.2.13. Υερσινιώσεις. Στοιχεία μικροβιολογίας, τρόποι μετάδοσης, κλινικό φάσμα εκδηλώσεων, διάγνωση και θεραπεία.
1.2.14. Κλωστηριδιακές λοιμώξεις. Στοιχεία μικροβιολογίας των κλωστηριδίων, επιδημιολογία, παθογένεια, κλινική εικόνα, διάγνωση και θεραπεία τετάνου καθώς και προφύλαξη, ιδιαίτερα σε τραυματισμούς. Παθογένεια, μορφές της νόσου αναλόγως του τρόπου προκλήσεώς της, κλινική εικόνα, διάγνωση και θεραπεία αλλαντιάσεως. Τροφικές δηλητηριάσεις και κολίτιδα προκαλούμενη από κλωστηρίδια.
1.2.15. Μεικτές αναερόβιες λοιμώξεις. Γενικά χαρακτηριστικά αναερόβιων λοιμώξεων ως προς τις προϋποθέσεις διεισδύσεως, την παθογένεια και τις κλινικές εκδηλώσεις. Κλινικά σύνδρομα που προκαλούν ή συμμετέχουν τα αναερόβια βακτήρια, διάγνωση και θεραπεία.
1.2.16. Λεπτοσπειρώσεις. Στοιχεία μικροβιολογίας, επιδημιολογία, τρόπος μετάδοσης, φάσμα κλινικών εκδηλώσεων, επιπλοκές, διάγνωση, θεραπεία.
1.2.17. Νόσος Lyme. Στοιχεία μικροβιολογίας, επιδημιολογίας, τρόπος μετάδοσης, κλινικές εκδηλώσεις κατά στάδια, διάγνωση και θεραπεία.
1.2.18. Λοιμώξεις από μυκοπλάσματα. Στοιχεία μικροβιολογίας, επιδημιολογία, φάσμα κλινικών εκδηλώσεων, διάγνωση και θεραπεία.
1.2.19. Αμοιβάδωση. Στοιχεία μικροβιολογίας, επιδημιολογία, τρόπος μετάδοσης, φάσμα κλινικών εκδηλώσεων, διάγνωση αναλόγως της εντοπίσεως, θεραπεία.
1.2.20. Ελονοσία. Στοιχεία μικροβιολογίας και κύκλος του παρασίτου. Παθογένεια και είδος ανοσίας στο παράσιτο. Κλινικές εικόνες, επιπλοκές, διάγνωση, στοιχεία θεραπείας και πρόληψη.
1.2.21. Τοξοπλάσμωση. Στοιχεία μικροβιολογίας, βιολογικός κύκλος του πρωτοζώου, τρόπος μετάδοσης και παθογένεια των λοιμώξεων, φάσμα κλινικών συνδρόμων, (συγγενής τοξοπλάσμωση, επίκτητη τοξοπλάσμωση σε μη ανοσοκατεσταλμένα και ανοσοκατεσταλμένα άτομα), διάγνωση και αντιμετώπιση.
1.2.22. Λαμβλίαση: Στοιχεία παρασιτολογίας, επιδημιολογία και ευπαθή άτομα, κλινικές μορφές λοιμώξεως, διάγνωση και θεραπεία.
1.3. Επιθυμητές γνώσεις
1.3.1. Λοιμώξεις από τον ιό του απλού έρπητος (τύποι ιών, τρόπος μετάδοσης, παθογένεια, μορφές κλινικών εκδηλώσεων, αντιμετώπιση)
1.3.2. Αδενοϊώσεις: Στοιχεία ιολογίας, τρόπος μετάδοσης, κύρια κλινικά σύνδρομα
1.3.3. Εντεροϊώσεις: Στοιχεία ιολογίας και ομάδες εντεροϊών. Επιδημιολογία, παθογένεια, τρόποι μετάδοσης και κύρια κλινικά σύνδρομα.
1.3.4. Ιογενείς λοιμώξεις αναπνευστικού. Επιδημιολογικά στοιχεία κύριες ομάδες παθογόνων ιών και κλινικά σύνδρομα.
1.3.5. Διφθερίτιδα: Στοιχεία μικροβιολογίας, τρόποι μετάδοσης, επιδημιολογία, παθογένεια, κλινική εικόνα και επιπλοκές, πρόγνωση, διάγνωση, θεραπεία, προφύλαξη.
1.3.6. Άνθρακας: Στοιχεία μικροβιολογίας, επιδημιολογία, κλινικές μορφές, πρόγνωση, θεραπεία.
1.3.7. Λιστερίωση: Στοιχεία μικροβιολογίας, επιδημιολογία, τρόποι μετάδοσης, περιγραφή κλινικών συνδρόμων σε εγκύους και μη, διάγνωση, θεραπεία.
1.3.8. Λοιμώξεις από τον αιμόφιλο της ινφλουένζας (γρίππης). Στοιχεία μικροβιολογίας, επιδημιολογία, τρόπος μετάδοσης, κλινικά σύνδρομα, αντιμετώπιση και πρόληψη.
1.3.9. Κοκκύτης: Στοιχεία μικροβιολογίας, επιδημιολογίας και παθογένεια της λοίμωξης. Τρόπος μετάδοσης, κλινική εικόνα και επιπλοκές. Διάγνωση, θεραπεία, προφύλαξη.
1.3.10. Τυφοειδής πυρετός: Ορισμός, τρόπος μετάδοσης, επιδημιολογία, κλινική εικόνα και πορεία, επιπλοκές, πρόγνωση, διάγνωση και θεραπεία.
1.3.11. Χολέρα: Στοιχεία μικροβιολογίας, επιδημιολογία, τρόποι μετάδοσης, κλινική εικόνα και επιπλοκές, διάγνωση, πρόγνωση και θεραπεία.
1.3.12. Λοιμώξεις από ακτινομύκητες. Στοιχεία μικροβιολογίας, παθογένεια και προδιαθεσικοί παράγοντες, κλινικές μορφές, διάγνωση και θεραπεία.
1.3.13. Νοκαρδίαση: Στοιχεία μικροβιολογίας, τρόπος μετάδοσης, ευπαθή άτομα, κλινικές μορφές, πρόγνωση και θεραπεία.
1.3.14. Ρικετσιώσεις. Ομάδες ρικετσιώσεων και επιδημιολογία, κλινική εικόνα, πρόγνωση και θεραπεία των κυριότερων από αυτές.
1.3.15. Χλαμυδιακές λοιμώξεις. Στοιχεία μικροβιολογίας και λοιμώξεις από C. Trachomatis.
1.3.16. Ψιττάκωση. Στοιχεία μικροβιολογίας, επιδημιολογία, τρόποι μετάδοσης, κλινική εικόνα, διάγνωση, θεραπεία.
1.3.17. Καντιντίαση: Στοιχεία μυκητολογίας, παθογένεια, κλινικές εκδηλώσεις (τοπικές και συστηματικές), διάγνωση και θεραπεία.
1.3.18. Ασπεργίλλωση: Αιτιολογία, παθογένεια, κλινικά σύνδρομα, διάγνωση και αντιμετώπιση.
1.3.19. Λοιμώξεις από πνευμοκύστη Carinii (jiroveci): Αιτιολογία, επιδημιολογία, παθογένεια, κλινικές εκδηλώσεις, πορεία, πρόγνωση και θεραπεία.
1.3.20. Εντερικές πλατυελμινθικές λοιμώξεις: Στοιχεία παρασιτολογίας με γνώση των κύριων παρασίτων και των λοιμώξεων που προκαλούν καθώς και αντιμετώπιση.
1.3.21. Εχινοκοκκίαση. Στοιχεία παρασιτολογίας, μορφολογία κύστεων, εκδηλώσεις αναλόγως των προσβεβλημένων οργάνων, επιπλοκές ρήξεως των κύστεων. Διάγνωση και αντιμετώπιση της εχινοκόκκου κύστεως.
1.3.22. Κυστικέρκωση: Περιγραφή του τρόπου αναπτύξεως και κλινικοεργαστηριακές εκδηλώσεις.
1.3.23. Εντερικές νηματελμινθικές λοιμώξεις. Στοιχεία παρασιτολογίας και αδρή περιγραφή της διαγνώσεως και αντιμετωπίσεως της ασκαριδιάσεως, των λοιμώξεων από αγκυλόστωμα το δωδεκαδακτυλικό, της στρογγυλοειδιάσεως, της τριχινουριάσεως και της οξυουριάσεως.
1.4. Στοιχειώδεις γνώσεις
1.4.1. Ευλογιοϊώσεις: Ποιοι είναι οι ευλογιοϊοί και ποιες λοιμώξεις προκαλούν.
1.4.2. Παρβοϊώσεις: Ποιοι είναι οι παρβοϊοί και ποια η σημασία τους.
1.4.3. Παπαβοϊώσεις: Κύριες υποομάδες και κλινική σημασία.
1.4.4. Λύσσα: Ορισμός, επιδημιολογία, τρόπος μετάδοσης, παθογένεια, κλινική εικόνα και προφύλαξη.
1.4.5. Αρμποϊώσεις.: Τρόποι μετάδοσης, ομάδες προκαλούμενων κλινικών συνδρόμων.
1.4.6. Για ποιες λοιμώξεις ενοχοποιούνται οι μοραξέλλες.
1.4.7. Λοιμώξεις από ακινητοβακτήρια: Η σημασία τους σε νοσοκομειακές λοιμώξεις.
1.4.8. Τουλαραιμία: Στοιχεία μικροβιολογίας, τρόπος μετάδοσης, κύριες κλινικές μορφές.
1.4.9. Πανώλης: Στοιχεία μικροβιολογίας, τρόπος μετάδοσης, κύριες κλινικές μορφές.
1.4.10. Νόσος εκ δήγματος γαλής: Αιτιολογία, επιδημιολογία, κλινικές εκδηλώσεις, διάγνωση και θεραπεία.
1.4.11. Λέπρα: Τρόποι μετάδοσης, κύριες κλινικές μορφές, τρόπος διάγνωσης.
1.4.12. Υπόστροφος πυρετός: Στοιχεία μικροβιολογίας, τρόπος μετάδοσης, κλινική εικόνα, διάγνωση.
1.4.13. Ιστοπλάσμωση: Στοιχεία μικροβιολογίας, κύριες κλινικές μορφές, διάγνωση.
1.4.14. Κοκκιδιοειδομύκωση: Στοιχεία μικροβιολογίας, κύριες κλινικές μορφές, διάγνωση.
1.4.15. Βλαστομύκωση: Στοιχεία μικροβιολογίας, κύριες κλινικές μορφές, διάγνωση.
1.4.16. Ιστικές νηματελμινθικές λοιμώξεις: Αδρά περιγραφή της παρασιτολογίας, τρόπος μεταδόσεως και κλινικές εκδηλώσεις της τριχινώσεως και της τοξοκαριάσεως.
1.4.17. Φιλαριακές λοιμώξεις: Επιδημιολογικά δεδομένα και λοιμώξεις που προκαλούν οι φιλάριες.
1.4.18. Λοιμώξεις από τρηματώδεις σκώληκες: Στοιχεία παρασιτολογίας, επιδημιολογία, παθογένεια, κλινικές εκδηλώσεις οξείας και χρόνιας λοίμωξης, διάγνωση και θεραπεία των λοιμώξεων από σχιστοσώματα. Λοιμώξεις από τρηματώδεις σκώληκες των χοληφόρων και χοληφόρων-ήπατος.
2. Μείζονα μικροβιακά κλινικά σύνδρομα
2.1. Πολύ σημαντικές γνώσεις
2.1.1. Σύνδρομο συστηματικής φλεγμονώδους αντίδρασης, σήψη: Ορισμοί, παθογένεια, περιγραφή κλινικής εικόνας, διάγνωση και θεραπεία.
2.1.2. Οξεία μικροβιακή φαρυγγίτιδα. Αιτιολογικοί παράγοντες, κλινικές εκδηλώσεις αναλόγως του αιτίου, επιπλοκές, διάγνωση, αντιμετώπιση.
2.1.3. Ουρολοιμώξεις: Ορισμοί, αιτιολογία και προδιαθεσικοί παράγοντες, επιδημιολογία, κλινικοεργαστηριακές εκδηλώσεις (ασυμπτωματική βακτηριουρία, οξεία κυστίτιδα, οξεία πυελονεφρίτιδα, ουρολοιμώξεις σε καθετηριασμένους), διάγνωση, βασικές αρχές θεραπείας.
2.1.4. Οξεία μικροβιακή γαστρεντερίτιδα: Ορισμός, επιδημιολογία, αιτιολογικοί παράγοντες, παθογένεια (σημασία αμυντικών μηχανισμών και λοιμογόνων παραγόντων των μικροβίων καθώς και μηχανισμοί πρόκλησης κλινικής νόσου), επιδημιολογικές μορφές, κλινικές εκδηλώσεις (ιδιαίτερα διάκριση φλεγμονωδών και μη φλεγμονωδών διαρροιών), κριτήρια ενδεικτικά σοβαρής νόσου και βασικές αρχές αντιμετωπίσεως.
2.1.5. Μικροβιακή ενδοκαρδίτιδα: Ορισμός και ταξινόμηση. Αιτιολογικοί παράγοντες και παθογένεια ενδοκαρδιτίδων αυτοχθόνων βαλβίδων, ενδοκαρδίτιδες σε τοξικομανείς και ενδοκαρδίτιδες προσθετικών βαλβίδων. Κλινικά και εργαστηριακά ευρήματα. Διαγνωστικά κριτήρια και διάγνωση. Βασικές αρχές αντιμετωπίσεως.
2.1.6 Βακτηριακή μηνιγγίτιδα: Αιτιολογικοί παράγοντες, παθογένεια αναλόγως του αιτίου, κλινικές εκδηλώσεις, αντικειμενικά ευρήματα, εργαστηριακά ευρήματα και ιδιαίτερα ευρήματα του εγκεφαλονωτιαίου υγρού. Διάγνωση και αρχές θεραπείας. Ειδικές μορφές βακτηριακής μηνιγγίτιδας (φυματιώδης, συφιλιδική, μυκητιασική κλπ).
2.1.7. Ιογενής μηνιγγίτιδα: Αιτιολογικοί παράγοντες, κλινικοεργαστηριακές εκδηλώσεις, ευρήματα του εγκεφαλονωτιαίου υγρού, διάγνωση και θεραπεία.
2.1.8. Νοσοκομειακές λοιμώξεις: Ορισμός, συχνότητα, συνηθέστερα παθογόνα, προδιαθεσικοί παράγοντες και κύριες λοιμώξεις που προκαλούνται.
2.1.9. Πυρετός αγνώστου αιτιολογίας: Ορισμοί, κύριες ομάδες νόσων με τα κυριότερα επιμέρους νοσήματα που εμφανίζονται ως πυρετός αγνώστους αιτιολογίας και διαγνωστική προσέγγιση.
2.2. Σημαντικές γνώσεις
2.2.1. Ερυσίπελας και κυτταρίτιδα: Ορισμοί, αιτιολογικοί παράγοντες, κλινική εικόνα, διάγνωση και θεραπεία.
2.2.2. Σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα. Ποια παθογόνα μεταδίδονται σεξουαλικώς και ποια κλινικά σύνδρομα προκαλούν στα γεννητικά όργανα ή και σε άλλα συστήματα.
2.2.3 Αιματογενής οστεομυελίτιδα: Ορισμός, αιτιολογικοί παράγοντες, εκδηλώσεις οξείας αιματογενούς οστεομυελίτιδας και σπονδυλικής οστεομυελίτιδας. Διάγνωση και αντιμετώπιση.
2.2.4. Σηπτική αρθρίτιδα: Πώς προκαλείται, προδιαθετικοί παράγοντες, συνήθη παθογόνα, κλινική εικόνα, εργαστηριακά ευρήματα, διάγνωση και αντιμετώπιση.

3. Καρδιαγγειακά νοσήματα
3.1. Πολύ σημαντικές γνώσεις
3.1.1. Στοιχεία φυσιολογικής καρδιακής λειτουργίας και ιδιαίτερα η σημασία των τελοδιαστολικών όγκων, της κολπικής συστολής, της ινότροπης κατάστασης του μυοκαρδίου και του κοιλιακού μεταφορτίου.
3.1.2. Ορισμός, αιτιολογική βάση και εκλυτικοί παράγοντες της καρδιακής ανεπάρκειας.
3.1.3. Μορφές καρδιακής ανεπάρκειας (ΚΑ): Συστολική-διαστολική ΚΑ, υψηλής-χαμηλής παροχής ΚΑ, δεξιά-αριστερή ΚΑ, προς τα εμπρός-προς τα πίσω ΚΑ.
3.1.4. Συμπτώματα (με έμφαση στους τύπους της δύσπνοιας) και αντικειμενικά ευρήματα της καρδιακής ανεπάρκειας.
3.1.5. Κριτήρια διαγνώσεως ΚΑ.
3.1.6. Καρδιογενές πνευμονικό οίδημα: Ορισμός, παθοφυσιολογία, κλινική εικόνα, αντικειμενικά και απεικονιστικά ευρήματα, διάγνωση και θεραπεία.
3.1.7. Αιτιολογία και παθογένεια ισχαιμικής καρδιοπάθειας. Τυπικές κλινικές εκδηλώσεις, ηλεκτροκαρδιογραφικά ευρήματα και ευρήματα αντικειμενικής εξέτασης στη σταθερή στηθάγχη. Διαγνωστική προσέγγιση στη σταθερή στηθάγχη (δοκιμασία κοπώσεως, δοκιμασία κοπώσεως με θάλιο). Πρόγνωση σταθερής στηθάγχης. Θεραπεία σταθερής στηθάγχης (Υγιεινοδιαιτητικά μέτρα, θεραπεία παραγόντων κινδύνου και αντιμετώπιση). Πώς ορίζεται η ασταθής στηθάγχη και η στηθάγχη Prinzmetal.
3.1.8. Οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου: Παθογένεια και κλινική παρουσίαση. Αντικειμενικά, ηλεκτροκαρδιογραφικά και εργαστηριακά ευρήματα του εμφράγματος. Αντιμετώπιση πριν από την εισαγωγή στο νοσοκομείο, αρχική αντιμετώπιση στο νοσοκομείο, η σημασία της ινωδολύσεως και επεμβατική επαναγγειώσεως του μυοκαρδίου. Συνοπτική περιγραφή των μειζόνων επιπλοκών του καρδιακού εμφράγματος.
3.1.9. Ορισμός, αιτιολογική ταξινόμηση, κλινικές εκδηλώσεις και αντικειμενικά ευρήματα οξείας περικαρδίτιδας. Διαγνωστική προσπέλαση. Πώς ορίζεται ο περικαρδιακός επιπωματισμός, ποια είναι τα συνήθη αίτια, τα συμπτώματα, τα αντικειμενικά ευρήματα και η αντιμετώπιση του επιπωματισμού.
3.1.10. Πώς ορίζεται, ποιος είναι ο επιπολασμός και πώς ταξινομείται η αρτηριακή υπέρταση.
3.1.11. Περιγραφή των προδιαθεσικών παραγόντων ιδιοπαθούς υπέρτασης.
3.1.12. Ποια είναι η φυσική ιστορία και οι επιπτώσεις σε όργανα στόχους της αρτηριακής υπέρτασης.
3.1.13. Μορφές δευτεροπαθούς αρτηριακής υπέρτασης και διαγνωστική προσέγγιση.
3.1.14. Υγιεινοδιαιτητικά μέτρα αντιμετώπισης της αρτηριακής υπέρτασης. Φαρμακευτική αγωγή αρτηριακής υπέρτασης. Ομάδες αντιϋπερτασικών φαρμάκων, τρόπος δράσεώς τους και παρενέργειες. Αρχές αντιμετώπισης αρτηριακής υπέρτασης.
3.1.15. Κακοήθης υπέρταση: Πώς ορίζεται, παθογένεια, κύρια συμπτώματα, αντιμετώπιση.
3.1.16.Φλεβικές θρομβώσεις: Προδιαθεσικοί παράγοντες, τρόποι διαγνώσεως και θεραπεία φλεβικών θρομβώσεων. Προφύλαξη φλεβικών θρομβώσεων.
3.2. Σημαντικές γνώσεις
3.2.1. Ορισμός, παθογένεια, επιδημιολογία, κλινικοεργαστηριακή εικόνα ρευματικού πυρετού.
3.2.2. Αιτιολογία, παθοφυσιολογία, κλινικές εκδηλώσεις και επιπλοκές, αντικειμενικά ευρήματα και διάγνωση βαλβιδοπαθειών.
3.2.3. Στοιχεία φυσιολογίας και παθοφυσιολογία πνευμονικής κυκλοφορίας.
3.2.4. Πνευμονική υπέρταση: Ορισμός, καταστάσεις που την προκαλούν, παθοφυσιολογία, διαγνωστική προσέγγιση. Φυσική ιστορία πρωτοπαθούς πνευμονικής υπέρτασης.
3.2.5. Πνευμονική καρδιά οφειλόμενη σε πνευμονικές εμβολές (οξεία και χρόνια). Κλινικοεργαστηριακά ευρήματα πνευμονικής καρδιάς σε ασθενείς με χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια και περιοριστικές νόσους των πνευμόνων.
3.2.6. Παθογένεια (συσσώρευση και τροποποίηση λιποπρωτεϊνών, ρόλος λευκοκυττάρων και σχηματισμός αφρωδών κυττάρων), εξέλιξη και επιπλοκές αθηροσκλήρυνσης. Προδιαθεσικοί παράγοντες αθηροσκλήρυνσης, προκαλούμενα κλινικά σύνδρομα και πρόληψη (μείωση λιπιδίων αίματος και αντιϋπερτασική αγωγή).
3.2.7. Αορτικά ανευρύσματα, ορισμός, υποκείμενα νοσήματα και φυσική ιστορία. Ορισμός, κλινική εμφάνιση , διάγνωση και θεραπεία διαχωριστικού ανευρύσματος της αορτής.
3.3. Επιθυμητές γνώσεις
3.3.1. Χρόνιες περικαρδιακές συλλογές: Πού μπορεί να οφείλονται, κλινικές εκδηλώσεις, διάγνωση.
3.3.2. Χρόνια συμπιεστική περικαρδίτιδα: Κλινικές εκδηλώσεις και αντικειμενικά ευρήματα.

4. Νοσήματα Αναπνευστικού Συστήματος
4.1. Πολύ σημαντικές γνώσεις
4.1.1. Αξιολόγηση ακτινογραφίας θώρακος (απλή θώρακος και υπολογιστική τομογραφία) και ιδιαίτερα στην απεικόνιση ατελεκτασιών, πυκνώσεων, δικτυοζώδους προτύπου, οζωδών βλαβών, κεγχροειδών βλαβών, πλευριτικής συλλογής και όγκων μεσοθωρακίου.
4.1.2. Τρόποι ελέγχου της αναπνευστικής λειτουργίας: Ορισμοί και σημασία των παραμέτρων της δυναμικής σπιρομέτρησης, των στατικών όγκων και της διαχυτικής ικανότητας των πνευμόνων.
4.1.3. Αξιολόγηση τιμών αερίων αίματος
4.1.4. Εργαστηριακές εξετάσεις πτυέλων (χρώση Gram, κοινές καλλιέργειες, ειδικές χρώσεις και καλλιέργειες, κυτταρολογική εξέταση). Εφαρμογές και κλινική σημασία.
4.1.5. Κύριες ενδείξεις και αντενδείξεις βρογχοσκοπήσεως (διαγνωστικές και θεραπευτικές). Κύριες επιπλοκές.
4.1.6. Ενδείξεις θωρακοκέντησης, εξετάσεις πλευριτικού υγρού και αξιολόγησή τους.
4.1.7.Ορισμός, συχνότητα και επιδημιολογία, ταξινόμηση, παθογένεια και παθοφυσιολογία βρογχικού άσθματος. Παράγοντες που δημιουργούν ή συμβάλουν στην εμφάνιση άσθματος. Κλινικά χαρακτηριστικά και ταξινόμηση του βρογχικού άσθματος ανάλογα με αυτά. Διάγνωση βρογχικού άσθματος, ομάδες αντιασθματικών φαρμάκων (περιλαμβανομένου του τρόπου δράσεως και των παρενεργειών) και αρχές φαρμακευτικής θεραπείας του άσθματος (στην οξεία φάση και χρονίως).
4.1.8. Χρόνια Αποφρακτική Πνευμονοπάθεια (ΧΑΠ): Ορισμός της νόσου καθώς και ορισμοί της χρόνιας βρογχίτιδας και του εμφυσήματος. Επιδημιολογία, περιγραφή αιτιολογικών παραγόντων και παθοφυσιολογία της ΧΑΠ. Κλινικές εκδηλώσεις, αντικειμενικά σπιρομετρικά και απεικονιστικά ευρήματα ανάλογα με την επικράτηση χρόνιας βρογχίτιδας ή εμφυσήματος. Διάγνωση και αντιμετώπιση της ΧΑΠ.
4.1.9. Αιτιολογικοί παράγοντες και εκδηλώσεις οξείας βρογχίτιδας.
4.1.10. Με ποιους αμυντικούς μηχανισμούς επιτυγχάνεται η στειρότητα του κατώτερου αναπνευστικού συστήματος και ποιοι είναι οι μηχανισμοί εισόδου μικροβίων σ’ αυτό. Καταστάσεις που προδιαθέτουν την είσοδο των παθογόνων.
4.1.11. Ταξινόμηση πνευμονιών ανάλογα με την αιτιολογική εικόνα, τους αιτιολογικούς παράγοντες και τις ιδιαίτερες περιστάσεις αναπτύξεως της λοιμώξεως.
4.1.12. Εξωνοσοκομειακές πνευμονίες: Συνηθέστερα παθογόνα, κλινική εικόνα και εργαστηριακά ευρήματα καθώς και διάκριση τυπικών και άτυπων πνευμονιών. Μηχανισμοί προκλήσεως και χαρακτηριστικές πνευμονίες από εισρόφηση. Σε ποια λοιμώδη νοσήματα η πνευμονία είναι μέρος ή κύρια εκδήλωσή τους σε συγκεκριμένες ενδημικές περιοχές. Αίτια και κλινική σημασία υποτροπιαζουσών πνευμονιών.
4.1.13. Διερεύνηση πνευμονίτιδας με βάση τα επιδημιολογικά στοιχεία, το ιστορικό, την κλινική εικόνα, τα εργαστηριακά ευρήματα και ιδίως τα απεικονιστικά ευρήματα, την εξέταση των πτυέλων και τις ορολογικές δοκιμασίες.
4.1.14. Ποιες είναι οι κύριες επιπλοκές της πνευμονίας και ποια τα κύρια εργαστηριακά και απεικονιστικά χαρακτηριστικά τους.
4.1.15. Πώς ορίζεται το πνευμονικό απόστημα και ταξινόμηση των πνευμονικών αποστημάτων. Σε ποιες περιπτώσεις αναπτύσσεται πνευμονικό απόστημα από εισρόφηση στοματοφαρυγγικών εκκριμάτων, ποια παθογόνα εμπλέκονται και ποια η φυσική ιστορία της νόσου
4.1.16. Εμπειρική θεραπεία εξωνοσοκομειακής πνευμονίας ανάλογα με την ηλικία και τις υποκείμενες νόσους των ασθενών. Κλινικοεργαστηριακά στοιχεία που συνηγορούν για την εισαγωγή των ασθενών με πνευμονία στο νοσοκομείο. Θεραπεία των περιπτώσεων πνευμονίας που εισάγονται στο νοσοκομείο ανάλογα με την βαρύτητα και κριτήρια σοβαρής πνευμονίας. Αντιμετώπιση αναερόβιων πνευμονιών και αποστημάτων. Πρόγνωση των διαφόρων μορφών πνευμονίας.
4.1.17. Διάμεσες νόσοι των πνευμόνων: πώς ορίζονται, ποιες παθογενετικές διαδικασίες ενοχοποιούνται, ποιες είναι οι συχνότερες μορφές. Κλινικοεργαστηριακή και απεικονιστική διερεύνηση (ιστορικό, τρόπος κλινικής εμφανίσεως, περιβαλλοντικό ιστορικό, αντικειμενικά και απεικονιστικά ευρήματα, ευρήματα λειτουργικών πνευμονικών δοκιμασιών και αερίων αίματος). Σημασία πνευμονικής βιοψίας.
4.1.18. Αιτιολογία και προδιαθεσικοί παράγοντες πνευμονικής εμβολής. Παθοφυσιολογικές διαταραχές από το αναπνευστικό και το κυκλοφορικό σύστημα. Κλινικές εκδηλώσεις ανάλογα με την έκταση της εμβολής. Διαγνωστική προσέγγιση πνευμονικής εμβολής (ακτινολογικά ευρήματα, σπινθηρογράφημα αιματώσεως-αερισμού, υψηλής ευκρίνειας υπολογιστική τομογραφία, αγγειογραφία). Αντιμετώπιση πνευμονικής εμβολής.
4.1.19. Οξεία αναπνευστική δυσχέρεια των ενηλίκων: Ορισμός, συχνότητα και κυριότερα αίτια. Παθογένεια, παθοφυσιολογία, κλινικές εκδηλώσεις, αντικειμενικά και απεικονιστικά ευρήματα, διαταραχές αερίων αίματος, διάγνωση και βασικές αρχές θεραπείας.
4.1.20. Αιτιολογία, εργαστηριακή και απεικονιστική διερεύνηση, διάγνωση και διαφορική διάγνωση πλευριτικών συλλογών.
4.2. Σημαντικές γνώσεις
4.2.1. Ορισμός, συχνότητα, αιτιολογία (συγγενή και επίκτητα αίτια), παθολογοανατομικά χαρακτηριστικά, κλινικές εκδηλώσεις, διαγνωστικά μέσα και αντιμετώπιση βρογχεκτασιών.
4.2.2. Αδρή παθολογική ανατομική και παθοφυσιολογία της διάμεσης πνευμονικής ίνωσης. Κλινική εικόνα (συμπτώματα και αντικειμενικά ευρήματα), ακτινολογικά και σπιρομετρικά ευρήματα της νόσου. Πρόγνωση, διάγνωση και αντιμετώπιση της διάμεσης πνευμονικής ίνωσης.
4.2.3. Ορισμός, παθογένεια, παθοφυσιολογία, κλινικές εκδηλώσεις στην διάρκεια του ύπνου και κατά την εγρήγορση, και διάγνωση του συνδρόμου άπνοιας στον ύπνο. Διάγνωση και θεραπεία του συνδρόμου.
4.2.4. Ορισμός, τύποι, συνήθεις αιτιολογικοί παράγοντες και κλινικά χαρακτηριστικά αναπνευστικής ανεπάρκειας.
4.2.5. Ενδείξεις οξυγονοθεραπείας σε οξείες και χρόνιες καταστάσεις. Συστήματα χορηγήσεως Ο2 και τοξικότητα Ο2.
4.2.6. Συνήθεις όγκοι μεσοθωρακίου ανάλογα με την εντόπιση.
4.2.7. Αίτια, κλινικές εκδηλώσεις, αντικειμενικά και απεικονιστικά ευρήματα και αντιμετώπιση πνευμοθώρακα.
4.3. Επιθυμητές γνώσεις
4.3.1. Ορισμός, συχνότητα και επιδημιολογία, παθολογική φυσιολογία και μοριακή γενετική, κλινικές εκδηλώσεις και εξέλιξη της κυστικής ίνωσης. Διαγνωστικά κριτήρια και αρχές θεραπείας.
4.3.2. Αιτιολογία, παθολογική φυσιολογία και κλινική εικόνα πνευμονιτίδων από υπερευαισθησία (εξωγενής αλλεργική κυψελιδίτιδα, ηωσινοφιλικά πνευμονικά σύνδρομα). Διαγνωστική προσέγγιση και αντιμετώπιση.
4.3.3. Ορισμός βρογχιολίτιδας και ταξινόμηση. Κλινική εικόνα, απεικονιστικά ευρήματα και διάγνωση της αποφρακτικής βρογχιολίτιδας με οργανωτική πνευμονία.
4.3.4. Ορισμός και συνήθη αίτια υποαερισμού, παθοφυσιολογία, κλινικά, εργαστηριακά ευρήματα, ευρήματα ελέγχου της ανταλλαγής αερίων και διάγνωση.
4.3.5. Σύνδρομο υπεραερισμού: Ορισμός, συνήθη αίτια, κλινικά χαρακτηριστικά, παθοφυσιολογία και διάγνωση.
4.4. Στοιχειώδεις γνώσεις
4.4.1. Ενδείξεις βρογχοκυψελιδικής εκπλύσεως. Τι είναι, ποια στοιχεία εξετάζονται και ποια η κλινική χρησιμότητα.
4.4.2. Ορισμός, κύρια κλινικά και απεικονιστικά χαρακτηριστικά της αποφολιδωτικής διάμεσης πνευμονίας, της φαρμακευτικής διάμεσης πνευμονίτιδας, της πνευμονικής κυψελιδικής πρωτεϊνώσεως, της πνευμονικής ιστιοκυτταρώσεως από κύτταρα Langerhans, των λεμφοκυτταρικών διηθητικών διαταραχών και των συνδρόμων κυψελιδικής αιμορραγίας.
4.4.3. Ποιες είναι οι κυριότερες διάμεσες επαγγελματικές πνευμονοπάθειες, ποιες οι κλινικές εκδηλώσεις και πως διερευνούνται.
4.4.4. Οξεία μεσαυλίτιδα (μεσοθωρακίτιδα) : συχνότητα, αίτια, εργαστηριακά και απεικονιστικά ευρήματα.

5. Νοσήματα Γαστρεντερικού Συστήματος
5.1. Πολύ σημαντικές γνώσεις
5.1.1. Κύριες ενδείξεις, κύριες αντενδείξεις και σημαντικές επιπλοκές ενδοσκοπικού ελέγχου ανώτερου πεπτικού, κατώτερου πεπτικού και ενδοσκόπηση παλίνδρομης χολαγγειο-παγκρεατογραφίας.
5.1.2. Ορισμός και αιτιολογικοί τύποι δυσκαταποσίας.
5.1.3. Γαστροοισοφαγική παλινδρομική νόσος: Ορισμός, επιδημιολογία, αιτιοπαθογένεια, κλινικές εκδηλώσεις και επιπλοκές, διάγνωση και θεραπεία.
5.1.4. Στοιχεία φυσιολογίας του στομάχου.
5.1.5. Επιδημιολογία, παθοφυσιολογία, διάγνωση και θεραπεία της λοίμωξης του στομάχου με ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού.
5.1.6. Ορισμοί, επιδημιολογία και αιτιοπαθογένεια του πεπτικού έλκους. Κλινικές εκδηλώσεις δωδεκαδακτυλικού και γαστρικού έλκους. Επιπλοκές έλκους (αιμορραγία, διάτρηση, πυλωρική στένωση). Διάγνωση και συντηρητική θεραπεία του πεπτικού έλκους. Ενδείξεις χειρουργικής θεραπείας.
5.1.7. Ορισμός, ταξινόμηση και κλινική εικόνα των οξειών, χρονίων και ειδικών μορφών γαστρίτιδας
5.1.8. Στοιχεία φυσιολογίας του λεπτού εντέρου.
5.1.9. Σύνδρομα δυσαπορρόφησης. Ορισμός, αιτιολογία, γενικές κλινικές εκδηλώσεις και ειδικές εκδηλώσεις αναλόγως του αιτίου, παρακλινική διερεύνηση που τεκμηριώνει την διάγνωση και την υποκείμενη νόσο.
5.1.10. Κοιλιοκάκη: Επιδημιολογία και αιτιολογία της νόσου. Βασική παθολογοανατομική εικόνα και συχνές αιτίες ατροφίας των λαχνών. Κλινικοεργαστηριακές εκδηλώσεις, επιπλοκές και νοσήματα που συνδυάζονται συχνά με κοιλιοκάκη. Διάγνωση και αντιμετώπιση της νόσου.
5.1.11. Υπολακτασία (Επιδημιολογία, κλινικά χαρακτηριστικά, διάγνωση και αντιμετώπιση).
5.1.12. Δυσκοιλιότητα: Ορισμός, κύρια αίτια και διερεύνηση. Πού οφείλεται και πώς αντιμετωπίζεται η ιδιοπαθής δυσκοιλιότητα.
5.1.13 Φλεγμονώδεις εντεροπάθειες. Αιτιολογική ταξινόμηση.
5.1.14. Ιδιοπαθείς φλεγμονώδεις εντεροπάθειες (ΙΦΕΝ): Ορισμός, επιδημιολογία, βασικά παθολογοανατομικά στοιχεία της ελκώδους κολίτιδας και της νόσου του Crohn και αιτιοπαθογένεια.
5.1.15. Γενικά συμπτώματα, ειδικά συμπτώματα, εντερικές επιπλοκές και εξωεντερικές εκδηλώσεις των ΙΦΕΝ. Κλινικές μορφές ελκώδους κολίτιδας και νόσου του Crohn.
5.1.16. Διερεύνηση των ΙΦΕΝ (ιδιαίτερα ενδοσκοπικά και ακτινολογικά ευρήματα), πρόγνωση, διάγνωση και αντιμετώπισή τους.
5.1.17. Εκκολπωμάτωση παχέος εντέρου: Ορισμός, αιτιοπαθογένεια, επιδημιολογία και φυσική ιστορία. Κλινική εικόνα, αντικειμενικά ευρήματα, και επιπλοκές εκκολπωματίτιδας. Τρόποι διερεύνησης, επιπλοκές και αντιμετώπιση της εκκολπωματίτιδας.
5.1.18. Πώς ορίζονται, πώς διακρίνονται μακροσκοπικά, και ποια η ιστοπαθολογία των πολυπόδων του παχέος εντέρου.
5.1.19. Αιμορραγία του ανώτερου πεπτικού: Συχνότητα, κύρια αίτια, κλινικοεργαστηριακή εκτίμηση (ιστορικό, αντικειμενική εξέταση, παρακλινικές εξετάσεις), άμεση αντιμετώπιση.
5.1.20. Αιμορραγίες κατώτερου πεπτικού: Αιτιολογία και διαγνωστική προσέγγιση.
5.2. Σημαντικές γνώσεις
5.2.1. Ορισμός, συμπτώματα, διαγνωστική προσέγγιση και αντιμετώπιση της αχαλασίας του οισοφάγου.
5.2.2. Λοιμώδεις οισοφαγίτιδες: Ποια παθογόνα τις προκαλούν, ποια είναι η ενδοσκοπική εικόνα τους.
5.2.3. Η έννοια της δυσπεψίας, υποομάδες που χαρακτηρίζονται ως δυσπεψία, το μέγεθος του προβλήματος και η έννοια και αντιμετώπιση της λειτουργικής δυσπεψίας.
5.2.4. Χρόνια εντερική ψευδοαπόφραξη. Αιτιοπαθογένεια, κλινικές εκδηλώσεις, διάγνωση και θεραπεία.
5.2.5. Αδενωματώδεις (νεοπλασματικοί) πολύποδες παχέος εντέρου: Ορισμός, συχνότητα, κλινική σημασία, συμπτωματολογία, διάγνωση, θεραπεία και παρακολούθηση.
5.2.6. Κυριότερα αίτια, κλινικοεργαστηριακές εκδηλώσεις, απεικονιστικά ευρήματα και αντιμετώπιση του οξέος μεγάκολου.
5.2.7. Ταξινόμηση, αιτιολογία και προδιαθεσικοί παράγοντες των μορφών εντερικής ισχαιμίας. Κλινική εικόνα της εμβολής και θρομβώσεως των μεσεντερίων αρτηριών και θρόμβωση της μεσεντέριας φλέβας. Ποιές είναι οι αιματολογικές και βιοχημικές αλλοιώσεις της οξείας ισχαιμίας και οι απεικονιστικές μέθοδοι που βοηθούν τη διάγνωση. Χρόνια ισχαιμία του εντέρου. Θεραπεία και πρόγνωση της οξείας και χρόνιας μεσεντέριας ισχαιμίας.
5.2.8. Ισχαιμική κολίτιδα. Συχνότητα, αιτιοπαθογένεια, κλινική εικόνα, διαγνωστική προσέγγιση και θεραπεία.
5.3. Επιθυμητές γνώσεις
5.3.1. Σπαστικές διαταραχές του οισοφάγου, κυρίως σημασία και κλινική εικόνα.
5.3.2. Ξένα σώματα του οισοφάγου: Άτομα αυξημένου κινδύνου, κλινικές εκδηλώσεις.
5.3.3. Αίτια της βακτηριακής υπερανάπτυξης στο λεπτό έντερο, κλινικές εκδηλώσεις, διαγνωστική μεθοδολογία και αντιμετώπιση.
5.3.4. Πολύποδες, πλην των νεοπλασματικών, του παχέος εντέρου: Ποιοί είναι και ποια η κλινική τους σημασία.
5.3.5. Οικογενής αδενωματώδης πολυποδίαση. Παθογένεια της νόσου, παραλλαγές, συμπτώματα, αντιμετώπιση και έλεγχος των συγγενών του ασθενούς.
5.3.6. Σύνδρομο βραχέος εντέρου: Πώς ορίζεται, παθοφυσιολογία αναλόγως της περιοχής που έχει αφαιρεθεί, κλινική εικόνα και αντιμετώπιση.
5.3.7. Εντεροπάθεια με απώλεια λευκώματος. Κύρια αίτια, κλινικοεργαστηριακά χαρακτηριστικά και αντιμετώπιση.
5.3.8. Πώς ορίζεται, ποια είναι η συχνότητα και η παθογένεια, με ποιες κλινικές μορφές εκδηλώνεται, πως τεκμηριώνεται η διάγνωση και πώς αντιμετωπίζεται το συγγενές μεγάκολο.
5.3.9. Βασικά στοιχεία ορθοπρωκτικών παθήσεων και ιδιαίτερα, αιμορροΐδων, ραγάδων, ορθοπρωκτικών αποστημάτων και συριγγίων.
5.4. Στοιχειώδεις γνώσεις
5.4.1. Κινητική μελέτη γαστρεντερικού σωλήνα: μανομετρία οισοφάγου και ορθοπρωκτικής περιοχής
5.4.2. Δευτεροπαθείς κινητικές διαταραχές οισοφάγου: Πώς εκδηλώνονται κλινικά και σε ποιες νόσους απαντώνται.
5.4.3. Τύποι και εκδηλώσεις εκκολπωμάτων του οισοφάγου.
5.4.4. Κλινική εμφάνιση και διαφορική διάγνωση και διερεύνηση διάτρησης του οισοφάγου.
5.4.5. Αιτιολογικές κατηγορίες (και επιμέρους νόσοι και καταστάσεις) καθυστερημένης γαστρικής κένωσης, φάσμα κλινικών εκδηλώσεων, ευρήματα φυσικής εξέτασης, παρακλινική διερεύνηση και θεραπεία.
5.4.6. Ορισμός, αίτια, διάγνωση και θεραπεία του τροπικού Sprue
5.4.7. Αίτια, κλινικοεργαστηριακές εκδηλώσεις και τρόπος διαγνώσεως της λεμφαγγειεκτασίας.
5.4.8. Πού οφείλεται, ποιες οι κύριες εκδηλώσεις, πώς γίνεται η διάγνωση και ποια η αντιμετώπιση της νόσου του Whipple.
5.4.9. Πώς ορίζεται, ποιες οι κλινικές εκδηλώσεις, πώς γίνεται η διάγνωση και η αντιμετώπιση της ηωσινοφιλικής γαστρεντερίτιδας.
5.4.10. Εκκολπώματα λεπτού εντέρου: Σε ποιες μορφές εντέρου εντοπίζεται και ποιες οι επιπλοκές τους.
5.4.11. Ακτινική εντερίτιδα: Πώς εκδηλώνεται κλινικά
5.4.12. Οικογενής πολυποδίαση παχέος εντέρου: Πώς ορίζεται , πώς κληρονομείται, ποια είναι η υποκείμενη γενετική βλάβη και ποιες οι παραλλαγές της νόσου. Συμπτώματα, διάγνωση και αντιμετώπιση.
5.4.13. Σύνδρομα αμαρτωματώδους πολυποδιάσεως. Ποια είναι, πώς κληρονομούνται και πώς εκδηλώνονται κλινικά.

6. Νοσήματα ήπατος, χοληφόρων οδών και παγκρέατος
6.1. Πολύ σημαντικές γνώσεις
6.1.1. Τι είναι χολερυθρίνη, ποιες μορφές υπάρχουν και μετρώνται, ποια μορφή διηθείται στα ούρα και ποια η ερμηνεία της αυξήσεως της στον ορό και της παρουσίας της στα ούρα.
6.1.2. Ποια η σημασία της αυξήσεως των αμινοτρανσφερασών, της LDH, της αλκαλικής φωσφατάσης και της γGT στα νοσήματα του ήπατος και των χοληφόρων και πώς αξιολογούνται.
6.1.3. Ποια είναι η χρησιμότητα και πώς αξιολογούνται τα επίπεδα της λευκωματίνης του ορού και ο χρόνος προθρομβίνης στα ηπατικά νοσήματα.
6.1.4. Ποια είναι η χρησιμότητα της μετρήσεως της αμυλάσης και της λιπάσης στον ορό σε νοσήματα του παγκρέατος και σε ποιες άλλες καταστάσεις βρίσκονται αυξημένες τιμές αμυλάσης.
6.1.5. Απεικονιστικές μέθοδοι ελέγχου ήπατος, χοληφόρων οδών και παγκρέατος με έμφαση στην υπερηχοτομογραφία, την υπολογιστική τομογραφία άνω κοιλίας, την ενδοσκοπική παλίνδρομη χολαγγειο-παγκρεατογραφία και τη μαγνητική χολαγγειο-παγκρεατογραφία.
6.1.6. Κύριες ενδείξεις και επιπλοκές βιοψίας του ήπατος.
6.1.7. Ίκτερος: Ορισμός, ταξινόμηση με βάση την υπεροχή της μη συζευγμένης ή συζευγμένης χολερυθρίνης (συχνά αίτια και διαγνωστική προσπέλαση). Εργαστηριακή διάκριση ηπατοκυτταρικού από αποφρακτικό ίκτερο.
6.1.8. Ορισμός, συχνότερα αίτια, κλινική εικόνα, εργαστηριακά ευρήματα, ηπατικές και εξωηπατικές επιπλοκές, πρόγνωση, θεραπεία και παρακολούθηση των οξειών ηπατιτίδων.
6.1.9. Λοίμωξη από ιό της ηπατίτιδας Α. Στοιχεία ιολογίας, τρόποι μετάδοσης, ορολογική διάγνωση και προφύλαξη.
6.1.10. Λοίμωξη από ιό της ηπατίτιδας Β. Στοιχεία ιολογίας, τρόποι μετάδοσης, ομάδες υψηλού κινδύνου, κλινική εικόνα και έκβαση. Ορολογικοί και ιολογικοί δείκτες που θέτουν τη διάγνωση και πρόληψη της νόσου.
6.1.11. Λοίμωξη από ιό της ηπατίτιδας C. Στοιχεία ιολογίας, επιδημιολογία, τρόποι μετάδοσης, κλινική εικόνα και έκβαση της νόσου, παράγοντες ευνοϊκοί ή δυσμενείς που συμμετέχουν στην εξέλιξη της νόσου. Διάγνωση με βάση τις βιοχημικές εξετάσεις, τον ορολογικό και ιολογικό έλεγχο και πρόληψη της νόσου.
6.1.12. Ορισμός, ιστολογικές μορφές και σύστημα βαθμολόγησης των χρόνιων ιογενών ηπατιτίδων.
6.1.13. Χρόνια ηπατίτιδα Β: Το φάσμα των κλινικών εκδηλώσεων και οι φάσεις της φυσικής ιστορίας της χρονίας ηπατίτιδας Β. Εργαστηριακή διερεύνηση (ορολογικά και ιολογικά ευρήματα) της νόσου.
6.1.14. Χρόνια ηπατίτιδα C: Το φάσμα των κλινικών εκδηλώσεων και οι φάσεις της φυσικής ιστορίας της χρονίας ηπατίτιδας Β. Εργαστηριακή διερεύνηση (ορολογικά και ιολογικά ευρήματα) της νόσου.
6.1.15. Πρόγνωση και θεραπεία της χρόνιας ηπατίτιδας Β και C.
6.1.16. Επιδημιολογία και παράγοντες κινδύνου στην αλκοολική νόσο του ήπατος. Παθογένεια και ιστοπαθολογικές μορφές της αλκοολικής νόσου του ήπατος. Κλινικές εκδηλώσεις, εργαστηριακά ευρήματα, διάγνωση και επιπλοκές των επιμέρους μορφών της αλκοολικής νόσου του ήπατος.
6.1.17. Ορισμός, ταξινόμηση και αίτια οξείας ηπατικής ανεπάρκειας. Κλινικά και εργαστηριακά ευρήματα, θεραπεία και πρόγνωση της οξείας ηπατικής ανεπάρκειας.
6.1.18. Ορισμός μορφολογική και αιτιολογική ταξινόμησης της κίρρωσης του ήπατος. Κλινική εικόνα ανάλογα με τη φάση της νόσου και ταξινόμηση της βαρύτητας κατά Child-Pugh. Εργαστηριακά ευρήματα και θεραπεία της κιρρώσεως.
6.1.19. Πυλαία υπέρταση. Ορισμός και αιτιολογία αναλόγως της εντοπίσεως του αιτίου.
6.1.20. Κλινικά επακόλουθα και κλινικοεργαστηριακά ευρήματα της πυλαίας υπέρτασης. Τι είναι οι γαστροοισοφαγικοί κιρσοί και η συμφορητική πυλαία γαστροπάθεια. Ποιοι είναι οι προγνωστικοί δείκτες επικείμενης κιρσορραγίας. Προφυλακτική θεραπεία, θεραπεία ενεργούς κιρσορραγίας και πρόληψη υποτροπής της.
6.1.21. Παθοφυσιολογικοί μηχανισμοί αναπτύξεως του ασκίτη. Αίτια του ασκίτη με βάση τις παθήσεις που προσβάλλουν ή δεν προσβάλλουν το περιτόναιο. Συμπτώματα και κλινικά σημεία. Διάγνωση της παρουσίας ασκιτικής συλλογής. Ανάλυση βιοχημική και κυτταρολογική του ασκιτικού υγρού, ταξινόμηση ασκίτη σε αυτόν που οφείλεται ή δεν οφείλεται σε πυλαία υπέρταση. Αντιμετώπιση του ασκίτη ανάλογα με τον τύπο του ασκιτικού υγρού.
6.1.22. Ηπατική (πυλαιο-συστηματική) εγκεφαλοπάθεια. Ορισμός, σταδιοποίηση και διαφορική διάγνωση από άλλες μορφές εγκεφαλικής δυσλειτουργίας, προδιαθεσικοί παράγοντες ανάπτυξης του συνδρόμου. Θεραπευτικά μέτρα.
6.1.23. Ορισμοί, παθογένεια και παράγοντες κινδύνου αναπτύξεως χολολίθων.
6.1.24. Αιτιολογία, παθογένεια, κλινική εικόνα, επιπλοκές, εργαστηριακά ευρήματα, διάγνωση και θεραπεία της οξείας χολοκυστίτιδας.
6.1.25. Ορισμός αιτιολογία, παθογένεια, κλινική εικόνα, εργαστηριακά ευρήματα, επιπλοκές, διάγνωση και θεραπεία οξείας χολαγγειίτιδας.
6.1.26. Ορισμοί, διάκριση ανάλογα με την βαρύτητα και πρώιμοι διαγνωστικοί δείκτες βαρύτητας της οξείας παγκρεατίτιδας. Η έννοια των διαφόρων μορφών της οξείας παγκρεατίτιδας ανάλογα με το αν υπάρχει νέκρωση ή όχι, συλλογή υγρού, κύστεων και αποστήματος.
6.1.27. Παθογένεια και προδιαθεσικοί παράγοντες αναπτύξεως οξείας παγκρεατίτιδας.
6.1.28. Συμπτώματα, αντικειμενικά ευρήματα, εργαστηριακά ευρήματα και ευρήματα απεικονιστικών δοκιμασιών στην οξεία παγκρεατίτιδα.
6.1.29. Διάγνωση, συστηματικές και τοπικές επιπλοκές της οξείας παγκρεατίτιδας. Πρόγνωση και θεραπευτικές παρεμβάσεις στην οξεία παγκρεατίτιδα.
6.2. Σημαντικές γνώσεις.
6.2.1. Λοιμώξεις από τον ιό της Ηπατίτιδας D: Προϋποθέσεις λοιμώξεως, συχνότητα, κλινικές μορφές διάγνωση
6.2.2. Μη αλκοολική στεατοηπατίτιδα: Αιτιολογία, κλινικές εκδηλώσεις, εργαστηριακά ευρήματα, πρόγνωση και θεραπεία.
6.2.3. Ταξινόμηση με βάση την αιτιοπαθογένεια και ιστολογία των φαρμακευτικών ηπατοπαθειών.
6.2.4. Πρωτοπαθής χολική κίρρωση. Ορισμός, επιδημιολογία, συσχετισμοί με άλλα αυτοάνοσα νοσήματα, το φάσμα των κλινικοεργαστηριακών εκδηλώσεων, ιστολογικά ευρήματα, διάγνωση πρόγνωση και αντιμετώπιση της νόσου.
6.2.5. Σύνδρομο Budd-Chiari: Πώς ορίζεται, κύρια αίτια, κλινικοεργαστηριακές εκδηλώσεις, διάγνωση και θεραπεία.
6.2.6. Κλινικά και εργαστηριακά ευρήματα, διάγνωση και θεραπεία χρονίας χολοκυστίτιδας.
6.3. Επιθυμητές γνώσεις
6.3.1. Επιδημιολογία, κλινική εικόνα και κλινικές μορφές, εργαστηριακά και ορολογικά ευρήματα, ταξινόμηση με βάση τα ορολογικά ευρήματα, διάγνωση και θεραπεία των αυτοανόσων ηπατιτίδων.
6.3.2. Χρόνια παγκρεατίτιδα: Ορισμός, ταξινόμηση, επιδημιολογία, κλινική εικόνα και εργαστηριακά ευρήματα, διάγνωση, επιπλοκές και αντιμετώπιση.
6.3.3. Ενδοκρινικοί όγκοι του παγκρέατος. Ποιοι είναι, ποιες ορμόνες εκκρίνουν, πού συνήθως εντοπίζονται κατά περίπτωση, ποιες είναι οι κλινικές τους εκδηλώσεις.
6.4. Στοιχειώδεις γνώσεις
6.4.1. Λοιμώξεις από τους ιούς της ηπατίτιδας Ε και G/GB-C: Τρόποι μετάδοσης, συχνότητα και κλινική σημασία.
6.4.2. Ανεπάρκεια α1- αντιθρυψίνης: Τρόπος κληρονομικότητας, γενετική βάση, παθογένεια, όργανα που προσβάλλει και κλινικές εκδηλώσεις, διάγνωση και θεραπεία.
6.4.3. Ηπατονεφρικό σύνδρομο: Ορισμός, συχνότητα, παθογένεια, κλινική εικόνα και διαγνωστικά κριτήρια, πρόγνωση και θεραπεία.
6.4.4. Ηπατονεφρικό σύνδρομο: Ποιες είναι οι κυριότερες διαταραχές του πνευμονικού παρεγχύματος στην κίρρωση του ήπατος, παθοφυσιολογία, εκδηλώσεις και θεραπεία.
6.4.5. Πρωτοπαθής σκληρυντική χολαγγειίτιδα: Συχνότητα, κλινική εικόνα, εργαστηριακά ευρήματα, διάγνωση.